Marvel's The Defenders - Seizoen 1

We need to kill the lights… –Matt
How do you even know they’re on? –Jessica

Eindelijk is het zover. Toen Daredevil seizoen één aangekondigd werd, waren er al geruchten over een mogelijke Marvel’s The Defenders serie. Hoe interessant zou het zijn als vier ‘superhelden’ samenkomen? Inmiddels, een aantal jaar later, is het zover. Maar hoe brengt deze serie het ervan af?

Marvel’s The Defenders gaat over Matt Murdock/Daredevil (Charlie Cox), Jessica Jones (Krystin Ritter), Luke Cage (Mike Colter) en Danny Rand/Iron Fist (Finn Jones). Laat ik meteen met de deur in huis vallen:
Daredevil (DD) en Jessica Jones (JJ) zijn beide series die ik persoonlijk fantastisch vond. Rauw, oprecht en goed gechoreografeerd. Luke Cage (LC) was bij vlagen sterk en Iron Fist (IF) vond ik, in tegenstelling tot de belabberde recensies die de serie krijgt, prima. Ik hoopte bij voorbaat dus meer op een serie die leek op DD en JJ qua toon en stijl dan op de andere twee. Maar Marvel’s The Defenders doet zijn idee eer aan en is een echte mix tussen alle vier de shows. En dat heeft zijn min- en pluspunten.


Het verhaal van de serie is een verlengstuk op de laatste seizoenen van DD en IF, want het gaat om de criminele/mystieke organisatie ‘The Hand’. Zowel Daredevil als Iron Fist hebben in hun series al eerder tijd besteed aan deze organisatie en de basis is daarin dan ook gelegd. Voor mensen die, bijvoorbeeld, alleen Jessica Jones gezien hebben was het er lastig inkomen. Vele bekende gezichten komen terug en er worden enkele nieuwe geïntroduceerd.

De grote slechterik van het seizoen is Alexandra (Sigourney Weaver, Political Animals). Weaver is een actrice met veel ervaring en dat zie je. Alles wat ze voorgeschoteld krijgt, speelt ze dan ook erg goed maar wát ze script-technisch voorgeschoteld krijgt is jammer genoeg niet voldoende. Haar rol komt dan ook uiteindelijk totaal niet uit de verf en dat ligt in dit geval niet aan de actrice.

Winnaars wat betreft acteerwerk zijn Charlie Cox en Krysten Ritter. Zij maken wat mij betreft de serie. Je merkt dat de personages en verhaallijnen van zowel Matt als Jessica in hun series al verder uitgediept zijn en dat ze daarop verder kunnen bouwen. Ze zitten simpelweg gewoon beter in hun rol dan de andere twee superhelden.

I’m the Immortal Iron Fist. –Danny
Come again? –Luke
Sworn protector of K’un-Lun. –Danny
What, are you on lithium…? –Jessica

Ook een solide prestatie voor Elodie Yung, die de weder opgestane Elektra speelt. Bij haar en Charlie Cox voelen de martial arts scènes écht en zien ze er het beste uit. Iron Fist blijft op dat gebied toch achter, maar verbetert al een hoop ten opzichte van de Iron Fist-serie.

Visueel is het een mengeling tussen verschillende sterke en matige cinematografie. Het kleurenschema dat gebruikt wordt, geeft wel een consistent gevoel. Iedere superheld heeft zijn eigen kleur, waardoor het vaak al snel duidelijk is waar de scène over gaat. (Alle Daredevil scènes hebben een rode gloed, terwijl die van Jessica Jones een blauwe hebben etc.)

Als je kijkt naar het verhaal zijn daar ook best wat opmerkingen te plaatsen. Er worden soms ontzettend onlogische keuzes gemaakt, puur gebaseerd op het vorderen van het plot. Terwijl sommige oprecht bijdragen aan de ontwikkeling van een karakter. De serie neemt in de eerste twee afleveringen enorm veel tijd om even te kijken waar alle helden op dat moment zijn, waardoor je het gevoel hebt dat je naar vier verschillende series in één serie zit te kijken. Persoonlijk vond ik dat mooi om te zien, maar ik kan me goed voorstellen dat je als kijker misschien juist een meer gecentreerd verhaal verwacht.


Toch heeft het iets magisch als alle vier deze ‘super’ helden in een kamer staan of met elkaar een gevecht tegemoet gaan. De chemie tussen alle helden is erg goed en daar maakt de serie dan ook dankbaar gebruik van. De ‘no-nonsens’ aanpak van Jessica Jones, de fantasierijke aanpak van Iron Fist, het gecalculeerde van Daredevil en het ietwat lompe morele kompas van Luke Cage. Het werkt, en dat is een van de belangrijkste pluspunten van deze serie.

Is het zo goed als ik gehoopt had? Absoluut niet. De serie heeft hier en daar echt zijn minpunten en begaat een aantal misstappen die ik niet verwacht had van een Marvel Netflix serie.
Is het zo slecht als sommige recensies op het internet je doen geloven? Ook absoluut niet. Het is een enerverende rit langs verschillende hoogte- en dieptepunten. Maar de chemie tussen deze vier karakters maakt de serie. Ik hoop dat ze leren van hun fouten en dat er gewoon snel nieuws komt over een tweede seizoen. Ik ga kijken.