6
Sterre de Jong geeft "The End of the F***ing World - Seizoen 2" een 6.
Geschreven door Sterre de Jong op 13 januari 2020.
Leuk?
3
0
Bekijk stemmen
The End of the F***ing World - Seizoen 2
Deze recensie bevat spoilers over de eerste aflevering van het tweede seizoen!
Begin 2018 werden James en Alyssa voor het eerst aan ons voorgesteld. De afleveringen van het eerste seizoen van The End of the F***ing World waren kort, krachtig en lieten zien dat een serie niet hoeft te bestaan uit veel personages om interessant te zijn. Zolang je twee hoofdpersonages een goede chemie hebben en daarnaast een origineel motief dat hen drijft, is een vervolg haast gegarandeerd. En zo verscheen het tweede seizoen op 5 november 2019 op Netflix.
Het eerste seizoen eindigde met een cliffhanger: een neergeschoten James liggend op het strand. Wij als kijkers worden met de welbekende vraag achter gelaten: is dit het dan, het einde van de wereld: oftewel is dit het einde van hun verhaal?
Maar wat is een tv-show zonder hoofdpersoon? Dat heeft maker Charlie Covell ongetwijfeld ook gedacht.
Bonnie is veroordeeld voor moord en sindskort op vrije voeten met één (of misschien twee) nieuw slachtoffer(s) op het oog. Maar waarom?
De volgende zeven afleveringen zitten zoals we gewend zijn vol gescheld, pikzwarte humor maar ook met wat (vreemde) romantiek. Het duo gaat net als in het eerste seizoen samen op pad zonder te weten waarheen. Ook worden ze natuurlijk hier en daar geconfronteerd met wat moeilijkheden, maar de chemie tussen Alex Lawther en Jessica Barden zorgt ervoor dat de afleveringen makkelijk wegkijken.
Desondanks de moeilijke beslissing om wel- of niet een vervolg te maken van een serie die zo goed werd ontvangen als deze, ben ik achteraf van mening dat dit niet had gehoeven. De karakterontwikkeling van James in een verfijnde romanticus is aan de ene kant mooi, maar aan de andere kant niet waar hij voor staat. Hetzelfde geldt voor het eind van dit seizoen, dit ‘einde van de wereld’ past naar mijn mening niet bij de oorspronkelijke definitie van dit begrip. Daarentegen heeft elke kijker zijn eigen verwachtingen rondom een serie, waardoor dit seizoen voor sommigen misschien juist wel de moeite waard is.
Al met al is het tweede seizoen van The End of the F***ing World wederom goed geacteerd, maar volgen James en Alyssa een weg naar het eind van de wereld dat niet bij hen past. Doordat het eerste seizoen op allerlei fronten zo sterk was, heeft de lat naar mijn mening te hoog gelegen om het tweede seizoen te doen evenaren aan datzelfde niveau. Een 6 voor het tweede seizoen van The End of the F***ing World!
Begin 2018 werden James en Alyssa voor het eerst aan ons voorgesteld. De afleveringen van het eerste seizoen van The End of the F***ing World waren kort, krachtig en lieten zien dat een serie niet hoeft te bestaan uit veel personages om interessant te zijn. Zolang je twee hoofdpersonages een goede chemie hebben en daarnaast een origineel motief dat hen drijft, is een vervolg haast gegarandeerd. En zo verscheen het tweede seizoen op 5 november 2019 op Netflix.
Het eerste seizoen eindigde met een cliffhanger: een neergeschoten James liggend op het strand. Wij als kijkers worden met de welbekende vraag achter gelaten: is dit het dan, het einde van de wereld: oftewel is dit het einde van hun verhaal?
Maar wat is een tv-show zonder hoofdpersoon? Dat heeft maker Charlie Covell ongetwijfeld ook gedacht.
Het wordt al gauw duidelijk dat James de aanslag overleefd, maar hij en Alyssa op het moment verschillende paden van het leven bewandelen. De eerste aflevering bestaat voornamelijk uit het introduceren van een nieuw personage: Bonnie (Naomi Ackie). Een ander beschadigd, woedend en gevoelloos karakter waardoor het verhaal nog iets grauwer- en droeviger wordt.“It was a fitting end. A doomed love story. A perfect tragedy. And then I didn’t die” - James
© Channel 4
Bonnie is veroordeeld voor moord en sindskort op vrije voeten met één (of misschien twee) nieuw slachtoffer(s) op het oog. Maar waarom?
De volgende zeven afleveringen zitten zoals we gewend zijn vol gescheld, pikzwarte humor maar ook met wat (vreemde) romantiek. Het duo gaat net als in het eerste seizoen samen op pad zonder te weten waarheen. Ook worden ze natuurlijk hier en daar geconfronteerd met wat moeilijkheden, maar de chemie tussen Alex Lawther en Jessica Barden zorgt ervoor dat de afleveringen makkelijk wegkijken.
© Channel 4
Desondanks de moeilijke beslissing om wel- of niet een vervolg te maken van een serie die zo goed werd ontvangen als deze, ben ik achteraf van mening dat dit niet had gehoeven. De karakterontwikkeling van James in een verfijnde romanticus is aan de ene kant mooi, maar aan de andere kant niet waar hij voor staat. Hetzelfde geldt voor het eind van dit seizoen, dit ‘einde van de wereld’ past naar mijn mening niet bij de oorspronkelijke definitie van dit begrip. Daarentegen heeft elke kijker zijn eigen verwachtingen rondom een serie, waardoor dit seizoen voor sommigen misschien juist wel de moeite waard is.
Al met al is het tweede seizoen van The End of the F***ing World wederom goed geacteerd, maar volgen James en Alyssa een weg naar het eind van de wereld dat niet bij hen past. Doordat het eerste seizoen op allerlei fronten zo sterk was, heeft de lat naar mijn mening te hoog gelegen om het tweede seizoen te doen evenaren aan datzelfde niveau. Een 6 voor het tweede seizoen van The End of the F***ing World!
Over de auteur, Sterre de Jong
Sterre de Jong (2001) is een enthousiaste serieliefhebber en besteedt hier al sinds haar jeugd graag haar vrije tijd aan. In het dagelijks leven studeert zij aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Naast haar studie en studentenleven, is zij sinds juli 2019 een nieuwe uitdaging aangegaan: het schrijven van recensies voor Mijnserie.nl.
Meer recensies van Sterre de Jong
Reacties (0)