Ondanks de nodige interessante ideeën schiet The Gallows Pole op veel vlakken tekort Ik had het idee dat ik aan een soort achttiende-eeuwse versie van Peaky Blinders zou beginnen toen ik besloot om The Gallows Pole aan te zetten. Na drie afleveringen van ongeveer een uur kwam ik bedrogen uit. Hoewel het veel succesvolle elementen van historische misdaadseries lijkt te lenen, kan The Gallows Pole nog niet eens in de schaduw van soortgelijke series staan.
En dat vind ik jammer, want het idee klinkt heel interessant. De dood gewaande soldaat David Hartley (Michael Socha, Once Upon a Time) keert in 1760 terug naar zijn familie in Yorkshire. Als hij leert dat zijn vader is overleden, komt hij aan het hoofd van de familie te staan. Er zijn echter veel financiële problemen in de gemeenschap, en David overtuigt zijn familie en vrienden ervan om zich in de valsemunterij te storten.
The Gallows Pole mist urgentie
Het is het allemaal net niet. Goede ideeën zijn er genoeg, maar het komt allemaal niet uit de verf. Ik verwacht urgentie en wanhoop te zien, een harde wereld waarin mensen moeten vechten om de laatste broodkruimel. En dit proberen de makers ook te tonen, maar het komt gewoon niet over. David heeft zeker een reden om de criminaliteit in te gaan, maar het schrijfwerk laat die urgentie wat mij betreft totaal onderbelicht.
Ook de manier waarop The Gallows Pole een sfeervolle wereld probeert te scheppen voelt als een slap aftreksel van series als Taboo of Peaky Blinders. Net als Peaky Blinders gebruikt deze serie moderne muziek in een historische setting, maar het werkt in dit geval bijna niet. Door het gebrek aan urgentie valt de muziek grotendeels uit de toon. Ook de manier waarop deze serie wil laten zien dat David met zijn geweten worstelt is een gemiste kans. De makers hebben slimme visuele middelen gebruikt, maar het komt niet over.
Ondanks een korte speelduur is The Gallows Pole ontzettend traag. Normaal gesproken vind ik het prima als een serie de tijd neemt om een stevige fundering te bouwen, om een wereld te laten zien vol met geloofwaardige personages. Maar omdat de serie slechts drie afleveringen telt, voelt deze opbouw als verspilde tijd. Ook de momenten die spannend moeten overkomen, zoals een grote geldroof, zijn traag en kalm. Hierdoor voelt het ook niet als een overwinning zodra de buit eenmaal binnen is.
De acteurs en aankleding zijn kleine lichtpuntjes
Gelukkig kan ik nog wel de nodige positieve dingen aan The Gallows Pole benoemen. Hoewel de sfeer niet altijd overkomt, ziet het er visueel wel echt goed uit. De kostuums en de sets zijn rijkelijk aangekleed om een typisch achttiende-eeuws dorpje tot leven te wekken. Ook de acteurs doen het goed. Michael Socha is altijd een leuke acteur om naar te kijken, en ook Sophie McShera (Downton Abbey), die Davids echtgenote Grace speelt, is een genot om in deze serie naar te kijken.
The Gallows Pole is een teleurstelling. De serie heeft een hoop interessante ideeën, maar slechts een paar daarvan worden daadwerkelijk goed uitgevoerd. De kleine lichtpuntjes wegen helaas niet op tegen alles wat er mist.
Over de auteur, Hessel Hoekstra
Hessel is bioloog en kan vol passie vertellen over planten, dieren en alles wat leeft. Waar hij ook veel over kan vertellen zijn series. Als recensent voor MijnSerie kan hij zijn liefde voor series uitstekend combineren met zijn passie voor schrijven. Hij houdt van series van alle genres uit alle landen, maar heeft een zwak voor Britse series. Zijn favoriete series zijn Doctor Who, His Dark Materials en Line of Duty. Zijn favoriete boom is de zomereik.
