The Gloaming - Eerste aflevering

The Gloaming speelt zich af in Tasmanië. Een echte thriller, waar schijn bedriegt, loyaliteit vervaagt en slechte dingen niet alleen ’s nachts gebeuren. Het is een achtdelige dramaserie gecreëerd door Victoria Madden (The Kettering Incident). Het plot is vrij voorspelbaar. Een onbekende vrouw wordt op brute wijze vermoord gevonden in een landelijke omgeving en twee agenten moeten met tegenzin samenwerken om een misdaad op te lossen. Het duo wordt geconfronteerd met hun eigen demonen en krijgt te maken met allerlei obstakels. Het is alleen de uitvoering van het verhaal dat telt.

Een voorspelbaar plot? Ja. Een voorspelbare serie? Nee, dat zeker niet!

De eerste aflevering begint met een flashback naar 1999. Twee tieners, Jenny McGinty (Milly Alcock) en Alex O’Connell (Finn Ierland), wandelen naar een griezelig oud landhuis omringd door grafstenen met bijzondere inscripties. Jenny en Alex waren alleen niet de enige. Jenny wordt vermoord en Alex is getraumatiseerd. De serie volgt vervolgens een onorthodoxe en onrustige politieagente, Molly McGee (Emma Booth), die een onderzoek leidt naar de moord op een onbekende vrouw. Om de zaak op te lossen, moet ze samenwerken met een man die ze al twintig jaar niet heeft gesproken. Die man is, verrassing, Alex (nu gespeeld door Ewen Leslie). Samen ontdekken ze dat de moord een connectie heeft met een zaak uit het verleden en wat begint als een routineonderzoek, onthult iets verraderlijkers.

Daarbij ligt er ook nog een verraderlijk geheim genootschap op de loer, inclusief maskers, donkere truien en dreigende symbolen. Een genootschap dat niet alleen de rechercheurs in verwarring brengt, maar ook de lokale bevolking de stuipen op het lijf jaagt. Wie ze zijn of wat ze doen, daar kom je natuurlijk nog niet achter. Zijn het echte personages, zijn het spoken? De tijd zal het leren, maar mysterieus en gevaarlijk zijn ze wel.

Verwacht geen gezellige politiedrama, maar dat maakt het juist zo goed.

Verwacht geen gezellig politiedrama, maar dat maakt het juist zo goed. Het donkere thema wordt tot in de puntjes doorgevoerd. Donkere scènes in de schemering, in het maanlicht of in een wazige mist. Mensen staren over wateren, terwijl de natuur hen opslokt en in de gaten houdt. Grote betonnen dammen omsluiten grote rivieren en onttrekken het uitzicht. De natuurgeluiden klinken angstaanjagend en kil. Het geeft een gevoel dat je gewend bent uit Scandinavische thrillers en het is precies de omgeving die je verwacht bij een donkere en grimmige politieserie. Een verhaal met diepgang, want je wilt dolgraag meer weten over de relatie tussen Alex en Molly, hun verhalen van vroeger en natuurlijk de identiteit van het geheime genootschap. Een voorspelbaar plot? Ja. Een voorspelbare serie? Nee, dat zeker niet!