Leuk?
5
0
Bekijk stemmen
The House - Seizoen 1
In The House speelt hetzelfde mysterieuze huis achtereenvolgens de hoofdrol in de levens van een arm gezin, een onervaren vastgoedspeculant en een overwerkte hospita.
Laat ik beginnen met een paar waarschuwingen om de verwachtingen bij te stellen. Ten eerste is dit een animatieserie, al kun je hem op sommige streamers zien als één lange film. De animatiestijl is stop-motion en dat vindt niet iedereen prettig. Zelf heb ik enorm veel respect voor het werk en de creativiteit van animatoren. Ik hoor veel mensen zeggen dat ze het kinderachtig vinden. Tja, dan weet ik wel een paar animatiefilms die ze op andere gedachten zullen brengen.
Daarmee zijn we dus vanzelf bij de tweede waarschuwing terechtgekomen. The House is zeker geen serie voor echt jonge kinderen. Daarvoor is de stijl te macaber. Ook gevoelige volwassenen zullen moeite hebben met de sfeer van deze drie verhalen.
In het eerste verhaal zien we hoe de jonge kinderen van een gezin als enige doorhebben dat er iets vreemds gaande is in hun prachtige nieuwe onderkomen. Een typisch geval van: als iets te mooi is om waar te zijn, dan is het dat ook.
Het tweede verhaal vertelt over een jongeman die woningen opknapt met het doel ze voor winst weer te verkopen. Deze keer hebben de meest geïnteresseerde kandidaten zo hun eigen idee over de afwikkeling van de verkoop.
In het derde verhaal zien we een hospita die nog maar enkele huurders over heeft. Haar wens om het huis op te knappen wordt voortdurend door omstandigheden gehinderd. Het is bijna alsof er een andere toekomst op haar wacht, maar hoe weet je zoiets zeker?
De weinige en soms nogal onheilspellende muziek bepaalt voor een deel de sfeer. Het verhaal en de hoofdpersonen doen de rest. Ze zijn niet allemaal menselijk, al gedragen ze zich wel heel natuurlijk. Stuk voor stuk zitten ze op de een of andere manier in de financiële problemen en worden ze gedwongen om buiten hun comfortzone te treden. De gevolgen zijn altijd anders dan ze zelf verwachten.
Ik ben mij bewust dat dit een serie is die niet iedereen zal waarderen. Voor de liefhebbers van vakkundig gemaakte animatie en licht morbide, maar zeer menselijke verhalen is dit echter een pareltje. Mijn tip: kijk na een paar dagen opnieuw en let op hoeveel aandacht er aan de details is gegeven. De animatiekwaliteit is absoluut van de bovenste plank.
Niet genoeg? Misschien helpt het als ik vertel dat de schrijver en een van de regisseurs familie van Cillian Murphy zijn?
Laat ik beginnen met een paar waarschuwingen om de verwachtingen bij te stellen. Ten eerste is dit een animatieserie, al kun je hem op sommige streamers zien als één lange film. De animatiestijl is stop-motion en dat vindt niet iedereen prettig. Zelf heb ik enorm veel respect voor het werk en de creativiteit van animatoren. Ik hoor veel mensen zeggen dat ze het kinderachtig vinden. Tja, dan weet ik wel een paar animatiefilms die ze op andere gedachten zullen brengen.
Daarmee zijn we dus vanzelf bij de tweede waarschuwing terechtgekomen. The House is zeker geen serie voor echt jonge kinderen. Daarvoor is de stijl te macaber. Ook gevoelige volwassenen zullen moeite hebben met de sfeer van deze drie verhalen.
The House is zeker geen serie voor echt jonge kinderen.
In het eerste verhaal zien we hoe de jonge kinderen van een gezin als enige doorhebben dat er iets vreemds gaande is in hun prachtige nieuwe onderkomen. Een typisch geval van: als iets te mooi is om waar te zijn, dan is het dat ook.
Het tweede verhaal vertelt over een jongeman die woningen opknapt met het doel ze voor winst weer te verkopen. Deze keer hebben de meest geïnteresseerde kandidaten zo hun eigen idee over de afwikkeling van de verkoop.
In het derde verhaal zien we een hospita die nog maar enkele huurders over heeft. Haar wens om het huis op te knappen wordt voortdurend door omstandigheden gehinderd. Het is bijna alsof er een andere toekomst op haar wacht, maar hoe weet je zoiets zeker?
De weinige en soms nogal onheilspellende muziek bepaalt voor een deel de sfeer. Het verhaal en de hoofdpersonen doen de rest. Ze zijn niet allemaal menselijk, al gedragen ze zich wel heel natuurlijk. Stuk voor stuk zitten ze op de een of andere manier in de financiële problemen en worden ze gedwongen om buiten hun comfortzone te treden. De gevolgen zijn altijd anders dan ze zelf verwachten.
De animatiekwaliteit is absoluut van de bovenste plank.
Ik ben mij bewust dat dit een serie is die niet iedereen zal waarderen. Voor de liefhebbers van vakkundig gemaakte animatie en licht morbide, maar zeer menselijke verhalen is dit echter een pareltje. Mijn tip: kijk na een paar dagen opnieuw en let op hoeveel aandacht er aan de details is gegeven. De animatiekwaliteit is absoluut van de bovenste plank.
Niet genoeg? Misschien helpt het als ik vertel dat de schrijver en een van de regisseurs familie van Cillian Murphy zijn?
Over de auteur, Conan Miller
Conan geeft het toe; hij is verslaafd. Verslaafd aan boeken, motorrijden, koken en het kijken naar films en tv-series. Hij verdient zijn geld met schrijven en vertalen. Na een bachelor Vertaler Engels is hij zich gaan verdiepen in geneeskunde als specialisme. Verder sport hij al zolang hij zich kan herinneren en is hij sinds zijn achtste bezig met verschillende vechtkunsten. Als hij tijd over heeft reist hij graag op twee wielen door Europa, samen met de liefde van zijn leven. Hij leeft zijn leven volgens het adagium “Mens sana in corpore sano”, ofwel: een gezonde geest in een gezond lichaam. Dat is hard werken, maar de beloning is er ook naar.
Meer recensies van Conan Miller
Reacties (1)