The Last Kingdom - Seven Kings Must Die

Met de film Seven Kings Must Die krijgt The Last Kingdom opnieuw een mooie afsluiting. Al was een zesde seizoen misschien een betere vorm voor dit verhaal geweest.

Hoe sluit je een verhaal af dat al is afgesloten? The Last Kingdom eindigde vorig jaar na vijf seizoenen toen de krijger Uhtred (Alexander Dreymon, American Horror Story) zijn kasteel Bebbanburg heroverde en daarbij zijn grootste tegenstanders versloeg. Eind goed al goed, toch? Gelukkig kende de geschiedenis nog een staartje dat het bestaan van deze film nog enigszins rechtvaardigt.

Engeland bestaat namelijk uit verschillende koninkrijken die elkaar naar het leven staan. Na de dood van koning Edward van Wessex volgt zijn zoon Aethelstan (Harry Gilby, Holby City) hem op. Aethelstan staat in de geschiedenis bekend als de koning die alle koninkrijken wist te verenigen tot één Engeland. In de film Seven Kings Must Die zien we hoe Uhtred Aethelstan hierbij probeert te helpen en welke rol de profetie dat er zeven koningen moeten sterven hierin speelt.

Seven Kings Must Die biedt precies wat de serie zo leuk maakt.

Leuk dat er nog genoeg materiaal voor een vervolg in zit, maar was een film op deze manier echt nodig? Op zich is het verhaal na vijf seizoenen wel verteld. Seven Kings Must Die biedt vooral meer van datgene dat The Last Kingdom zo leuk maakte om naar te kijken, zoals veldslagen en politieke intrige. In dat opzicht stelt de film weinig teleur. Hier en daar kun je vragen stellen over onlogische zaken in het verhaal. Er zijn bijvoorbeeld zestig jaar verstreken sinds seizoen één en Uhtred ziet er nog steeds als een man van eind dertig uit. Welke antirimpelcrème gebruikt hij? Door de hoge entertainmentwaarde storen dit soort dingen weinig.

Ook het tempo ligt weer lekker hoog. Er is veel actie en er zijn genoeg brute momenten die mooi in beeld gebracht zoals we van de serie gewend zijn. Doordat scènes en gebeurtenissen elkaar snel opvolgen, verveelt het verhaal geen moment. Ook het acteerwerk is leuk. Dreymon speelt Uhtred met zichtbaar plezier en ook is het leuk de nodige bekende gezichten te zien, zoals de pater Pyrlig (Cavan Clerkin, The Capture) en Uhtreds strijdmakker Finan (Mark Rowley ,The Witcher: Blood Origin).

Het verhaal pas niet in de twee uur die de film duurt.

Het hoge tempo vormt ook het grootste gebrek in deze film. Het verhaal wordt in een krappe twee uur verteld en je merkt als kijker dat dat echt veel te weinig tijd is. Hoewel er naast Uhtred de nodige personages uit de serie terugkeren, krijgen we ook een hele reeks nieuwkomers te zien. Sommige personages krijgen nauwelijks de tijd om zich voor te stellen of ze worden al over de kling gejaagd. Hierdoor hebben sommige emotionele momenten minder impact en voelt de film met momenten heel erg vol aan.

In dit geval had het verhaal beter tot zijn recht kunnen komen als er wat meer de tijd in het uitdiepen van de personages en hun motivaties gestoken zou worden. De keuze om hier een film van te maken is dan ook vreemd. Ik had het logischer gevonden als de makers een zesde seizoen hadden gemaakt om dit verhaal te vertellen. En dan hoeven het geen tien afleveringen te zijn zoals in de serie, maar vier of vijf. Dat zou echt genoeg moeten zijn.

Desalniettemin vormt Seven Kings Must Die een mooi slotstuk voor The Last Kingdom. Het biedt precies die dingen die de serie ook zo leuk maken. In tegenstelling tot die andere serie waar Netflix onlangs een film over maakte (Luther), laat het einde van deze film echt geen ruimte meer over voor vervolgen.