Leuk?
0
0
Bekijk stemmen
The Ranch - Seizoen 2
Het kijken naar de Ranch was iets waar ik naar uitkeek. Dit kwam voornamelijk door de aanwezigheid van Ashton Kutcher en Danny Masterson, voor mij voornamelijk bekend als respectievelijk Kelso en Hyde van That 70’s Show. Die serie betekende de doorbraak van Kutcher en ik heb elke aflevering minimaal drie keer gezien tijdens mijn puberjaren.
Als je niet genoeg kan krijgen van That 70’s Show, kan je deze serie gemakkelijk aanzetten, de karakters zijn namelijk vrijwel identiek. Laat Danny Masterson zijn t-shirts van Led Zeppelin inleveren, trek hem een overall aan en voila, Rooster (zijn karakter in deze show) is geboren. Als Hyde zat hij achter vrouwen aan, hield van een biertje, rookte hier en daar een joint en maakte veel sarcastische opmerkingen. Rooster houdt zich met precies dezelfde dingen bezig, op het feit na dat hij hier ook nog op een ranch werkt. Kutcher’s karakter Kelso in That 70’s Show staat bekend als een dommerik: ook hier is Kutcher’s karakter niet de slimste. Dit is te merken aan opmerkingen als “Barcelona is het Parijs van Europa”.
In seizoen 1 hebben we gezien hoe Colt Bennett na een mislukte carrière in American football terugkeert naar de ranch van zijn vader (gespeeld door Sam Elliot, “Grace and Frankie”), waar ook zijn broer werkt. Hij begint ook mee te werken en komt zo weer langzaam terug in de maatschappij van het kleine Garrison. Garrison is een dorpje met 512 inwoners, zoals te zien is in de intro. Het leven van het handjevol inwoners speelt zich vrijwel geheel af in dit kleine plaatsje. Mama Bennett (Debra Winger, "Tears of Endearment")werkt in een bar en Colt's ex-vrouw Abby werkt als leraar geschiedenis in de enige middelbare school van het dorp. In seizoen twee gaat het verhaal verder met nieuwe liefdes voor de drie ranchers, een mogelijk baan voor één van hen en grote ruzies.
The Ranch is een typische sitcom: korte afleveringen met een lach en een traan. Maar ondanks de cast met jaren aan sitcom-ervaring en filmgiganten van de oude stempel als Debra Winger en Sam Elliot, wordt deze show niet vaak genoemd of bekeken. En dat is te begrijpen. De grappen die in deze serie gebruikt worden zijn vaak een cliché, worden vaak verhaald of zijn simpelweg niet leuk. Na twee seizoenen is het vrij gemakkelijk geworden om te voorspellen hoe sommige situaties gaan. Neem het feit dat Colt en Rooster vaak naar de bar van hun moeder gaan na het werk. Ze lopen naar binnen, krijgen een biertje van mam en stamgast Hank maakt een grap. Dit gebeurt keer op keer, wat het komische gehalte niet ten goede komt.
Over het algemeen is het dus een vrij flauwe serie te noemen, zowel op het gebied van grappen als op het gebied van pit. Het hoogtepunt is Sam Elliot als norse vader Beau. Hij zorgt voor de meeste grappige momenten en de meest ontroerende momenten als hij zijn hart openstelt. Hij is ook met gemak de beste acteur van deze serie te noemen en ziet er uit als een rasechte cowboy.
Alhoewel Masterson en Kutcher ervaring hebben met komische timing, zie je dat hier niet terug. Ik ben een grote fan van Winger, vooral van haar oude werk, maar dit is geen hoogtepunt in haar carrière. De intro van deze serie vind ik wel geweldig. Sinds het begin van dit tweede seizoen zing ik mee met het liedje van onder andere Lukas Nelson (zoon van Willie). Ook leuk; tijdens de intro zie je oude foto’s van de castleden in cowboystijl, zoals een foto van Winger met cowboyhoed in Urban Cowboy (1980) en Masterson met motor in Beethoven’s 2nd (1993).
Het interessante is dat, ook al is dit geen geweldige serie, ik terug blijf komen. Ik ‘hoefde’ maar twee seizoenen te kijken voor deze recensie, maar ben in een maand door alle seizoenen gevlogen. Goede kwaliteit? Nee. Verslavend? Jazeker.
Volg The RanchAls je niet genoeg kan krijgen van That 70’s Show, kan je deze serie gemakkelijk aanzetten, de karakters zijn namelijk vrijwel identiek. Laat Danny Masterson zijn t-shirts van Led Zeppelin inleveren, trek hem een overall aan en voila, Rooster (zijn karakter in deze show) is geboren. Als Hyde zat hij achter vrouwen aan, hield van een biertje, rookte hier en daar een joint en maakte veel sarcastische opmerkingen. Rooster houdt zich met precies dezelfde dingen bezig, op het feit na dat hij hier ook nog op een ranch werkt. Kutcher’s karakter Kelso in That 70’s Show staat bekend als een dommerik: ook hier is Kutcher’s karakter niet de slimste. Dit is te merken aan opmerkingen als “Barcelona is het Parijs van Europa”.
In seizoen 1 hebben we gezien hoe Colt Bennett na een mislukte carrière in American football terugkeert naar de ranch van zijn vader (gespeeld door Sam Elliot, “Grace and Frankie”), waar ook zijn broer werkt. Hij begint ook mee te werken en komt zo weer langzaam terug in de maatschappij van het kleine Garrison. Garrison is een dorpje met 512 inwoners, zoals te zien is in de intro. Het leven van het handjevol inwoners speelt zich vrijwel geheel af in dit kleine plaatsje. Mama Bennett (Debra Winger, "Tears of Endearment")werkt in een bar en Colt's ex-vrouw Abby werkt als leraar geschiedenis in de enige middelbare school van het dorp. In seizoen twee gaat het verhaal verder met nieuwe liefdes voor de drie ranchers, een mogelijk baan voor één van hen en grote ruzies.
The Ranch is een typische sitcom: korte afleveringen met een lach en een traan. Maar ondanks de cast met jaren aan sitcom-ervaring en filmgiganten van de oude stempel als Debra Winger en Sam Elliot, wordt deze show niet vaak genoemd of bekeken. En dat is te begrijpen. De grappen die in deze serie gebruikt worden zijn vaak een cliché, worden vaak verhaald of zijn simpelweg niet leuk. Na twee seizoenen is het vrij gemakkelijk geworden om te voorspellen hoe sommige situaties gaan. Neem het feit dat Colt en Rooster vaak naar de bar van hun moeder gaan na het werk. Ze lopen naar binnen, krijgen een biertje van mam en stamgast Hank maakt een grap. Dit gebeurt keer op keer, wat het komische gehalte niet ten goede komt.
Over het algemeen is het dus een vrij flauwe serie te noemen, zowel op het gebied van grappen als op het gebied van pit. Het hoogtepunt is Sam Elliot als norse vader Beau. Hij zorgt voor de meeste grappige momenten en de meest ontroerende momenten als hij zijn hart openstelt. Hij is ook met gemak de beste acteur van deze serie te noemen en ziet er uit als een rasechte cowboy.
Alhoewel Masterson en Kutcher ervaring hebben met komische timing, zie je dat hier niet terug. Ik ben een grote fan van Winger, vooral van haar oude werk, maar dit is geen hoogtepunt in haar carrière. De intro van deze serie vind ik wel geweldig. Sinds het begin van dit tweede seizoen zing ik mee met het liedje van onder andere Lukas Nelson (zoon van Willie). Ook leuk; tijdens de intro zie je oude foto’s van de castleden in cowboystijl, zoals een foto van Winger met cowboyhoed in Urban Cowboy (1980) en Masterson met motor in Beethoven’s 2nd (1993).
Het interessante is dat, ook al is dit geen geweldige serie, ik terug blijf komen. Ik ‘hoefde’ maar twee seizoenen te kijken voor deze recensie, maar ben in een maand door alle seizoenen gevlogen. Goede kwaliteit? Nee. Verslavend? Jazeker.
Reacties (1)