In seizoen twee van The Responder bereikt agent Chris Carson een nieuw dieptepunt – en daarmee bereikt de serie een nieuw hoogtepunt Twee jaar geleden begon The Responder indrukwekkend. Het eerste seizoen vertelde het verhaal van Chris Carson (Martin Freeman, Sherlock), een politieagent die tijdens de nachtdiensten als eerste ter plaatse moet zijn. We zien hoe de nachten hem steeds meer beginnen op te breken en hoe hij bewust allemaal fouten maakt. Deze tergend trage serie zal niet iedereens favoriet zijn, maar voor mij was het acteerwerk van Martin Freeman de grote attractie. Ik ben dan ook erg blij dat er een tweede seizoen is gekomen, en ook dit seizoen is erg sterk.
In seizoen twee zit Chris nog steeds in de put. Zijn vrouw heeft hem verlaten en dreigt zijn dochter van hem af te pakken als hij zijn leven niet verbetert. Hij probeert uit alle macht om een baan overdag te krijgen. Zijn meerderen lijken dit hem niet te gunnen en hij wordt gedwongen om dubieuze klusjes in het criminele circuit opknappen. Hier wordt Chris echter geconfronteerd met het feit dat hij een aandeel had in de dood van een gevaarlijke crimineel.
Martin Freeman is weer erg sterk als geplaagde politieagent Chris Carson
Als je denkt dat het leven van Chris na het eerste seizoen alleen nog maar beter zal worden, dan heb je het mis. Het dal waar hij in terechtkomt wordt met de aflevering dieper en zijn groepstherapie lijkt niet te werken. Toch kiest de serie ervoor om deze diepte op een andere manier vorm te geven dan in het eerste seizoen en dat vind ik verfrissend. Waar je in seizoen één nog zou kunnen zeggen dat Chris niet doorheeft dat hij fouten maakt, geeft hij hier openlijk toe dat hij weet dat hij fout zit, en willens en wetens besluit om keer op keer dezelfde beslissingen te maken.
Dit is verhaaltechnisch een erg risicovolle zet, want hiermee dreig je als maker de sympathie van de hoofdpersoon te verliezen. Maar gelukkig is Martin Freemans acteerwerk zo ontzettend goed dat de ergernis om zijn personage en zijn beslissingen bij mij grotendeels verdween. Ook de verhaallijn past erg goed bij de ontwikkeling die hij doormaakt. Schrijver Tony Schumacher heeft heel goed door hoe je een verhaal in dienst kan laten staan van de personages, en niet dat personages onlogische beslissingen nemen omdat het verhaal een bepaalde kant op gestuurd moet worden.
De prioriteit van The Responder ligt vooral bij het uitdiepen van personages
Ook de andere acteurs zijn weer goed. Zo zijn MyAnna Buring (Ripper Street) en Adelayo Adedayo (Timewasters) erg sterk als respectievelijk Chris’ vrouw en directe collega. Ook is het leuk dat Emily Fairn (Mary & George) en Josh Finan (The Gentlemen) terugkeren als de kruimeldieven Casey en Marco. Hun verhaallijn is amusant, maar het is jammer dat ze dit seizoen weinig interactie met Chris hebben. Een andere mooie rol is weggelegd voor de onlangs overleden Bernard Hill (Wolf Hall) als de vader van Chris.
Ook in seizoen twee is The Responder geen fijne serie om lekker ontspannen naar te kijken. Maar onder alle ellende zit een uitstekend door personages gedreven verhaal verborgen, waarbij Martin Freeman volledig kan laten zien waar hij toe in staat is. De BBC heeft nog niet laten weten of er een derde seizoen zal komen. Mocht er een derde seizoen komen, dan hebben we in elk geval iets moois om naar uit te kijken.
Over de auteur, Hessel Hoekstra
Hessel is bioloog en kan vol passie vertellen over planten, dieren en alles wat leeft. Waar hij ook veel over kan vertellen zijn series. Als recensent voor MijnSerie kan hij zijn liefde voor series uitstekend combineren met zijn passie voor schrijven. Hij houdt van series van alle genres uit alle landen, maar heeft een zwak voor Britse series. Zijn favoriete series zijn Doctor Who, His Dark Materials en Line of Duty. Zijn favoriete boom is de zomereik.
