The Watch (2021) - Seizoen 1

The Watch (2021) is niet de trouwe Discworld-verfilming waar de fans van Terry Pratchett op gehoopt hadden. Maar als je over die teleurstelling heen bent, is het best prettig kijkvoer.

“Terry Pratchett zou zich omdraaien in zijn graf.” Dat was de conclusie van fans van de Discworld-boeken toen de eerste trailer van The Watch (2021) verscheen. In plaats van een humoristische en parodiërende kijk op het fantasiegenre was dit een – zoals BBC America het zelf omschreef – anarchistische punkrockthriller. En dat kon niet, vonden Pratchetts fans. Zelf ben ik vaag bekend met het bronmateriaal. Ik weet wat Discworld is en weet ook waar de boeken ongeveer over gaan, maar ik heb er nog nooit eentje gelezen. Ik ben er met een open blik ingegaan en ik kon er best van genieten.

Discworld is een platte wereld die op de ruggen van vier olifanten balanceert. Deze olifanten staan op hun beurt op de rug van een gigantische schildpad die door het heelal zwemt. Verder wordt de wereld bevolkt door dwergen, trollen, tovenaars, draken en andere wezens. Eén van de grootste steden daar is Ankh-Morpork, en zoals het alle grote steden betaamt, is het een broeinest van misdaad en corruptie. De stadswacht, geleid door kapitein Sam Vimes (Richard Dormer), stelt dan ook bijzonder weinig voor en bestaat uit een bijeengeraapt zootje verschoppelingen. Maar wanneer iemand uit Vimes’ verleden opduikt en de hele stad bedreigt, moeten de wachters de meest bizarre capriolen uitvoeren om de boel eindelijk eens echt veilig te houden.

The Watch steekt (letterlijk) de draak met clichés

Op het eerste gezicht is The Watch (2021) inderdaad meer een ‘anarchistische punkrockthriller’. De stad is keihard en corrupt en je moet altijd op je tellen passen. Maar toch is het ook een parodie op fantasieverhalen. Er wordt heerlijk de draak gestoken (soms letterlijk) met bekende clichés uit het genre. Het gegeven van verschillende rassen (trollen, weerwolven, tovenaars, noem maar op) uit bekende werken als The Lord of the Rings wordt op een mooie manier op de hak genomen. De manier waarop bijvoorbeeld uitgelegd wat nou het verschil tussen mannelijke en vrouwelijke dwergen is, gebeurt op een heerlijk snijdende manier.

Deze serie heeft een hele fijne groep acteurs

Richard Dormer is een leuke hoofdrolspeler die een fijne groep acteurs aanvoert. Hij is vooral leuk op het scherm wanneer hij met zijn partner Sybil (Lara Rossi, I May Destroy You) te zien is. Verder hebben Marama Colett (Blood Drive) en Adam Hugill een hele fijne chemie als weerwolf Angua en nieuweling Carrot. Maar één van de leukste karakters vind ik toch wel dwerg Cheery (Jo Eaton-Kent), de forensisch expert. Haar sarcastische spel past perfect in de sfeer van de serie en geeft geheel net dat beetje extra. Verder zijn er nog leuke bijrollen van Ruth Madeley (Years and Years) als informant Throat, Dormers Game of Thrones-collega Paul Kaye als moordenaar Inigo Skimmer en Matt Berry (What We Do in the Shadows) als de stem van een pratend zwaard genaamd Wayne.

Na een redelijk begin zakt de serie wel een beetje in. Het is nog zoekende naar een eigen identiteit. Wordt dit een procedurele serie waarin de stadswacht elke week een andere moord oplost? Of wordt het een doorlopende verhaallijn? Het duurt een paar afleveringen voordat de serie die balans gevonden heeft, maar in de tweede helft van het seizoen loopt de serie al een stuk gestroomlijnder en natuurlijker.

Waar de makers misschien wat voorzichtiger in hadden kunnen zijn was het introduceren van te veel absurde en grote elementen. De Discworld-boeken omvatten een enorm universum, en de verhalen van de stadswacht zijn daar maar een klein en vrij aards deel van. Ik had het idee dat de makers voor deze setting hadden gekozen omdat ze de opzet klein hadden kunnen houden. Maar toch introduceren ze een aantal zaken die daar heel ver buiten staan (tijdreizen, alternatieve dimensies, noem maar op). Voor kijkers die misschien niet zo bekend met de boeken en verhaalelementen daaruit zullen sommige zaken misschien daardoor wat te veel uit het niets kunnen vallen. Desalniettemin bleef het wel vermakelijk.

Als je als Discworld-fan op een trouwe verfilming hoopte die de stijl van de boeken van Pratchett wist te bevangen, dan kom je bedrogen uit. Als je niet zo bekend bent met de boeken, of als je je over die teleurstelling heen weet te zetten, dan is The Watch (2021) een amusante combinatie tussen een politie- en een fantasyserie. Ik ben zelf iemand van de tweede categorie en heb hier best van genoten. BBC America heeft nog niets bekendgemaakt over een tweede seizoen, maar van mij mogen de avonturen van Vimes en zijn team nog wel even doorgaan.