The Carrie Diaries - Seizoen 1
Mijn tv serie alarmbellen begonnen niet meteen te rinkelen toen ik het nieuws hoorde over een nieuwe tv serie die zou gaan over de jongere jaren van Carrie Bradshaw, een personage uit de populaire tv serie "Sex and the City". Ik heb eigenlijk nooit echt naar Sex and the City gekeken omdat ik tussen de vier en tien jaar oud was toen het werd uitgezonden. Toen ik echter hoorde dat de nieuwe serie geproduceerd zou worden door The CW, mijn favoriete zender in Amerika, werd ik nieuwsgierig. Op een gegeven moment kon ik mijzelf niet meer tegenhouden, mede door de vele positieve berichten die langskwamen op mijn Twitter, en heb ik seizoen één in twee dagen gekeken.
The Carrie Diaries speelt zich af in 1984 met in de hoofdrol een 16-jarige Carrie Bradshaw, fantastisch gespeeld door AnnaSophia Robb (Charlie and the Chocolate Factory). Carrie woont samen met haar 14-jarige zus Dorrit (Stefania Owen, The Lovely Bones) en vader Tom (Matt Letscher, Brothers and Sisters) in Connecticut. Haar moeder is enkele maanden geleden overleden en het gezin probeert nog steeds een manier te vinden om te leven met dit verlies. Terwijl Carrie probeert zich zo netjes mogelijk te gedragen, gedraagt Dorrit zich zo rebels mogelijk. Dit zorgt voor problemen voor vader Tom, omdat hij deze verantwoordelijkheden eigenlijk nog niet aan kan.
Carrie's grootste wens is om later te werken in de stad New York en om een stap in die richting te zetten heeft haar vader een stage geregeld bij een advocatenbureau in Manhattan. Terwijl Carrie bezig is met een opdracht voor haar stage, ontmoet ze Larissa (Freema Agyeman), een stylist voor Interview Magazine, en ontwikkelt ze een band met haar. Deze band met Larissa zorgt voor handige contacten voor later en uiteindelijk zorgt het ook voor een stage bij Interview Magazine zelf.
Carrie zit echter ook nog op de middelbare school en zit in het laatste jaar. Ze is niet echt een populair meisje, maar ze heeft wel drie beste vrienden; Maggie (Katie Findlay), Mouse (Ellen Wong) en Walt (Brendan Dooling). Natuurlijk is er ook een populaire groep op school, onder de leiding van Donna LaDonna (Cloe Bridges), en mag de hunk Sebastian Kydd (Austin Butler) ook niet ontbreken.
Terwijl Carrie probeert om Manhattan en school te combineren, krijgt ze ook nog te maken met allerlei andere zaken die aan bod komen tijdens je tienerjaren. Zo wordt er gepraat over seks en drugs en komen allerlei relatieperikelen voorbij. Daarnaast speelt ook het taboe over homoseksualiteit in de jaren 80 een grote rol in de serie. Dat de personages zich bevinden in de jaren 80 is ook te zien aan de grote kapsels en de neon(!) kleding.
Ik ken Sex and the City niet echt en daarom bekijk ik deze serie als iedere andere serie. Dit kan makkelijk, omdat de serie een eigen verhaallijn heeft. Het is een vrij luchtige serie en ik vind het leuk om dingen te herkennen uit mijn eigen leven. Het is een serie waar je even lekker voor gaat zitten en niet al te veel bij na hoeft te denken. Dit is eigenlijk een serie die we nog niet hadden voor de jongvolwassenen onder ons (zoals ik) en ik zou dan ook erg teleurgesteld zijn als The CW besluit om de serie te cancelen.
The Carrie Diaries speelt zich af in 1984 met in de hoofdrol een 16-jarige Carrie Bradshaw, fantastisch gespeeld door AnnaSophia Robb (Charlie and the Chocolate Factory). Carrie woont samen met haar 14-jarige zus Dorrit (Stefania Owen, The Lovely Bones) en vader Tom (Matt Letscher, Brothers and Sisters) in Connecticut. Haar moeder is enkele maanden geleden overleden en het gezin probeert nog steeds een manier te vinden om te leven met dit verlies. Terwijl Carrie probeert zich zo netjes mogelijk te gedragen, gedraagt Dorrit zich zo rebels mogelijk. Dit zorgt voor problemen voor vader Tom, omdat hij deze verantwoordelijkheden eigenlijk nog niet aan kan.
Carrie's grootste wens is om later te werken in de stad New York en om een stap in die richting te zetten heeft haar vader een stage geregeld bij een advocatenbureau in Manhattan. Terwijl Carrie bezig is met een opdracht voor haar stage, ontmoet ze Larissa (Freema Agyeman), een stylist voor Interview Magazine, en ontwikkelt ze een band met haar. Deze band met Larissa zorgt voor handige contacten voor later en uiteindelijk zorgt het ook voor een stage bij Interview Magazine zelf.
Carrie zit echter ook nog op de middelbare school en zit in het laatste jaar. Ze is niet echt een populair meisje, maar ze heeft wel drie beste vrienden; Maggie (Katie Findlay), Mouse (Ellen Wong) en Walt (Brendan Dooling). Natuurlijk is er ook een populaire groep op school, onder de leiding van Donna LaDonna (Cloe Bridges), en mag de hunk Sebastian Kydd (Austin Butler) ook niet ontbreken.
Terwijl Carrie probeert om Manhattan en school te combineren, krijgt ze ook nog te maken met allerlei andere zaken die aan bod komen tijdens je tienerjaren. Zo wordt er gepraat over seks en drugs en komen allerlei relatieperikelen voorbij. Daarnaast speelt ook het taboe over homoseksualiteit in de jaren 80 een grote rol in de serie. Dat de personages zich bevinden in de jaren 80 is ook te zien aan de grote kapsels en de neon(!) kleding.
Ik ken Sex and the City niet echt en daarom bekijk ik deze serie als iedere andere serie. Dit kan makkelijk, omdat de serie een eigen verhaallijn heeft. Het is een vrij luchtige serie en ik vind het leuk om dingen te herkennen uit mijn eigen leven. Het is een serie waar je even lekker voor gaat zitten en niet al te veel bij na hoeft te denken. Dit is eigenlijk een serie die we nog niet hadden voor de jongvolwassenen onder ons (zoals ik) en ik zou dan ook erg teleurgesteld zijn als The CW besluit om de serie te cancelen.
Over de auteur, Bo Verhoef
Bo woont en werkt in Enschede en is simpelweg verslaafd aan televisieseries. Misdaad, drama, thrillers of zoetsappige niemendalletjes. Geen genre is haar te gek. Haar meest favoriete series zijn Grey's Anatomy, The Handmaid's Tale, Manhunt: Unabomber, The Crown, Luther, Bodyguard en series die zijn gebaseerd op boeken of waargebeurde verhalen.
Bekijk profiel van Bo Verhoef
