The Fades - Seizoen 1
De afgelopen jaren heeft BBC Three de nodige bovennatuurlijke dramaseries voortgebracht, met toppers als Being Human, maar ook gigantische miskleunen als Tatau. The Fades uit 2011 is een serie die helaas geen lang leven beschoren was. Slechts één seizoen van zes afleveringen is er gemaakt. Critici waren enthousiast en de serie won zelfs de BAFTA voor beste dramaserie, maar de kijkcijfers gaven geen aanleiding voor een tweede seizoen.
De serie vertelt over Paul (Iain de Caestecker, Agents of S.H.I.E.L.D.), een eenzame tienerjongen. Op een avond is hij getuige van een bovennatuurlijke verschijning. Hij leert dat deze wezens Fades genoemd worden, en de zielen zijn van overledenen die niet naar het hiernamaals. Hij sluit zich aan bij de Angelics, een geheim genootschap van mensen die deze Fades kunnen zien. Paul leert van hen dat één wraakzuchtige Fade erin geslaagd is om tastbaar te worden en dat hij de enige is die dit gevaar kan tegenhouden.
Geesten, geheime genootschappen, eenzame tienerjongens die de uitverkorene blijken te zijn. We hebben het eigenlijk al veel te vaak gezien in dit genre. Maar wat maakt The Fades dan zo goed? De karakters. Het acteerwerk, de thema’s en de toon houden dit misschien niet heel denderende verhaal overeind. Ten tijde van deze serie was deel van de cast nog relatief onbekend bij het grote publiek, maar dat maakt ze niet minder getalenteerd. Iain de Caestecker weet heel overtuigend te spelen en de kijker mee te nemen in zijn leefwereld vol problemen.
Ook de rest van de cast is niet onverdienstelijk. De Caestecker is op zijn best wanneer hij niet alleen op het scherm staat. Of het nou met zijn beste vriend Mac (Daniel Kaluuya, Skins) of met zijn nieuwe bovennatuurlijke mentor Neil (Johnny Harris, This is England) is. Verder zien we Tom Ellis (Miranda) als Pauls docent en Natalie Dormer (Game of Thrones) als zijn overleden echtgenote die nu een Fade is. Vooral Tom Ellis kan erg overtuigend getroebleerd voor zich uit staren en de wanhoop is bijna tastbaar. Het hoogtepunt is echter Lily Loveless (Skins) als Pauls tweelingzus Anna.
De serie weet heel goed welke toon het aan wil nemen en weet daarbij een goede balans te vinden tussen Pauls leven als beschermer tegen het kwaad en Pauls leven als teruggetrokken tiener. Schrijver Jack Thorne weet precies de momenten te kiezen waarop bepaalde scènes langs moeten komen. Ook komt vooral het tienerdrama heel rauw en natuurlijk over in deze bovennatuurlijke wereld. Dat is niet raar als je ziet wie eraan meegewerkt hebben. Zo heeft een groot deel van de jonge cast een rol gehad in Skins en ook de schrijver heeft een aantal afleveringen van Skins geschreven.
Ik weet het, het is BBC Three, niet de meest vooraanstaande zender, maar de special effects zijn nou niet bepaald overtuigend. Maar aan de andere kant siert het ze wel. De uitwerking van de karakters is zo goed, dat je hen de matige special effects kunt vergeven. De serie weet waar de prioriteiten liggen en laat zien dat het hart en ziel heeft. Dan maakt het uiterlijk eigenlijk ook niet zoveel meer uit.
Helaas is er maar één seizoen van gemaakt en het is dan ook heel erg jammer dat de serie met een cliffhanger van jewelste eindigt. Toch valt er in die zes afleveringen die er zijn nog genoeg te genieten.
De serie vertelt over Paul (Iain de Caestecker, Agents of S.H.I.E.L.D.), een eenzame tienerjongen. Op een avond is hij getuige van een bovennatuurlijke verschijning. Hij leert dat deze wezens Fades genoemd worden, en de zielen zijn van overledenen die niet naar het hiernamaals. Hij sluit zich aan bij de Angelics, een geheim genootschap van mensen die deze Fades kunnen zien. Paul leert van hen dat één wraakzuchtige Fade erin geslaagd is om tastbaar te worden en dat hij de enige is die dit gevaar kan tegenhouden.
Geesten, geheime genootschappen, eenzame tienerjongens die de uitverkorene blijken te zijn. We hebben het eigenlijk al veel te vaak gezien in dit genre. Maar wat maakt The Fades dan zo goed? De karakters. Het acteerwerk, de thema’s en de toon houden dit misschien niet heel denderende verhaal overeind. Ten tijde van deze serie was deel van de cast nog relatief onbekend bij het grote publiek, maar dat maakt ze niet minder getalenteerd. Iain de Caestecker weet heel overtuigend te spelen en de kijker mee te nemen in zijn leefwereld vol problemen.
Het verhaal mag dan niet zo denderend zijn, maar de toon en de karakters houden het toch goed overeind
Ook de rest van de cast is niet onverdienstelijk. De Caestecker is op zijn best wanneer hij niet alleen op het scherm staat. Of het nou met zijn beste vriend Mac (Daniel Kaluuya, Skins) of met zijn nieuwe bovennatuurlijke mentor Neil (Johnny Harris, This is England) is. Verder zien we Tom Ellis (Miranda) als Pauls docent en Natalie Dormer (Game of Thrones) als zijn overleden echtgenote die nu een Fade is. Vooral Tom Ellis kan erg overtuigend getroebleerd voor zich uit staren en de wanhoop is bijna tastbaar. Het hoogtepunt is echter Lily Loveless (Skins) als Pauls tweelingzus Anna.
De serie weet heel goed welke toon het aan wil nemen en weet daarbij een goede balans te vinden tussen Pauls leven als beschermer tegen het kwaad en Pauls leven als teruggetrokken tiener. Schrijver Jack Thorne weet precies de momenten te kiezen waarop bepaalde scènes langs moeten komen. Ook komt vooral het tienerdrama heel rauw en natuurlijk over in deze bovennatuurlijke wereld. Dat is niet raar als je ziet wie eraan meegewerkt hebben. Zo heeft een groot deel van de jonge cast een rol gehad in Skins en ook de schrijver heeft een aantal afleveringen van Skins geschreven.
De special effects zijn niet erg overtuigend maar het acteerwerk maakt veel goed
Ik weet het, het is BBC Three, niet de meest vooraanstaande zender, maar de special effects zijn nou niet bepaald overtuigend. Maar aan de andere kant siert het ze wel. De uitwerking van de karakters is zo goed, dat je hen de matige special effects kunt vergeven. De serie weet waar de prioriteiten liggen en laat zien dat het hart en ziel heeft. Dan maakt het uiterlijk eigenlijk ook niet zoveel meer uit.
Helaas is er maar één seizoen van gemaakt en het is dan ook heel erg jammer dat de serie met een cliffhanger van jewelste eindigt. Toch valt er in die zes afleveringen die er zijn nog genoeg te genieten.
Over de auter, Hessel Hoekstra
Hessel is bioloog en kan vol passie vertellen over planten, dieren en alles wat leeft. Waar hij ook veel over kan vertellen zijn series. Als recensent voor MijnSerie kan hij zijn liefde voor series uitstekend combineren met zijn passie voor schrijven. Hij houdt van series van alle genres uit alle landen, maar heeft een zwak voor Britse series. Zijn favoriete series zijn Doctor Who, His Dark Materials en Line of Duty. Zijn favoriete boom is de zomereik.
Bekijk profiel van Hessel Hoekstra
