Leuk?
1
0
Bekijk stemmen
The Fosters - Seizoen 1 (Eerste deel)
The Fosters, een serie waar ik onbewust op heb gewacht. De eerste aflevering van The Fosters laat zien dat Callie (Maia Mitchell, mortified & trapped) uit de jeugdgevangenis komt. Lena (Sherri Saum, Rescue Me & Gossip Girl) heeft medelijden met het meisje en besluit haar tijdelijk als pleegkind in huis te nemen. Callie komt niet in een alledaags huishouden terecht. De familie bestaat namelijk uit twee moeders, twee geadopteerde kinderen, Jesus (Jake T. Austen, Hotel for Dogs & Wizards of Waverly Place) en Mariana (Cierra Ramirez, Girl in Progress & The Secret Life of the American Teenager) en een zoon, Brandon (Davind Lambert, The Lifeguard & Scouting Brother) uit een eerder huwelijk van een van de moeders.
Callie is in het begin erg terughoudend en mysterieus. Ze is namelijk opzoek naar haar broertje, Jude, (Hayden Byerly, Parenthood) die in een andere pleeggezin terecht is gekomen. Wanneer ze hem heeft gevonden heeft ze veel problemen veroorzaakt en haar nieuwe moeders zijn dit soort problemen niet gewend. Ook al is het huis van de familie Foster al vol met kinderen, Callie’s broertje mag ook bij hen komen wonen. Callie wordt dan eindelijk wat leuker, ze stelt zich meer open, waardoor je Callie als personage beter leert kennen. Maar Callie is niet de enige in het gezin met problemen. Mariana heeft stiekem contact met haar biologische moeder, Jesus heeft verkering met de beste vriendin van zijn zus en Brandon probeert zijn gevoelens voor Callie te onderdrukken aangezien pleegkinderen geen relatie kunnen hebben.
In het begin vond ik deze serie niet zo bijzonder. Ik verwachtte er eerlijk gezegd niet zoveel van. De eerste afleveringen vond ik niet zo sterk en ik kon me in het begin niet goed vinden in de personages. De enige reden waarom ik verder bleef kijken was omdat ik toch wel benieuwd was waarom Callie in de gevangenis had gezeten. Toen ik daar uiteindelijk achter kwam had de serie zich ondertussen zo goed ontwikkeld dat ik er iedere week naar uitkeek om The Fosters te gaan kijken.
The Fosters is een heel bijzondere serie. Ik vind het geweldig dat de personages allemaal zo verschillend zijn. Mariana is bijvoorbeeld erg verwend en materialistisch terwijl Callie het tegenovergestelde van haar is. De meiden botsen dan ook vaak met elkaar maar kunnen het ondanks hun verschillen toch goed met elkaar vinden. Daarnaast laat de serie zien dat het niet uitmaakt hoe je eruitziet, waar je in gelooft en hoe je bent als persoon, zolang je iemand maar accepteert zoals hij of zij is en elkaar in hun waarde laat.
Altijd als mensen me vragen of ik nog een leuke serie weet om te kijken zeg ik: The Fosters. In het begin moet je even door de eerste afleveringen heen komen, maar daarna ga je alleen maar meer en meer van deze serie houden. Ik kan in ieder geval niet wachten op de volgende afleveringen.
Volg The Fosters (2013)Callie is in het begin erg terughoudend en mysterieus. Ze is namelijk opzoek naar haar broertje, Jude, (Hayden Byerly, Parenthood) die in een andere pleeggezin terecht is gekomen. Wanneer ze hem heeft gevonden heeft ze veel problemen veroorzaakt en haar nieuwe moeders zijn dit soort problemen niet gewend. Ook al is het huis van de familie Foster al vol met kinderen, Callie’s broertje mag ook bij hen komen wonen. Callie wordt dan eindelijk wat leuker, ze stelt zich meer open, waardoor je Callie als personage beter leert kennen. Maar Callie is niet de enige in het gezin met problemen. Mariana heeft stiekem contact met haar biologische moeder, Jesus heeft verkering met de beste vriendin van zijn zus en Brandon probeert zijn gevoelens voor Callie te onderdrukken aangezien pleegkinderen geen relatie kunnen hebben.
In het begin vond ik deze serie niet zo bijzonder. Ik verwachtte er eerlijk gezegd niet zoveel van. De eerste afleveringen vond ik niet zo sterk en ik kon me in het begin niet goed vinden in de personages. De enige reden waarom ik verder bleef kijken was omdat ik toch wel benieuwd was waarom Callie in de gevangenis had gezeten. Toen ik daar uiteindelijk achter kwam had de serie zich ondertussen zo goed ontwikkeld dat ik er iedere week naar uitkeek om The Fosters te gaan kijken.
The Fosters is een heel bijzondere serie. Ik vind het geweldig dat de personages allemaal zo verschillend zijn. Mariana is bijvoorbeeld erg verwend en materialistisch terwijl Callie het tegenovergestelde van haar is. De meiden botsen dan ook vaak met elkaar maar kunnen het ondanks hun verschillen toch goed met elkaar vinden. Daarnaast laat de serie zien dat het niet uitmaakt hoe je eruitziet, waar je in gelooft en hoe je bent als persoon, zolang je iemand maar accepteert zoals hij of zij is en elkaar in hun waarde laat.
Altijd als mensen me vragen of ik nog een leuke serie weet om te kijken zeg ik: The Fosters. In het begin moet je even door de eerste afleveringen heen komen, maar daarna ga je alleen maar meer en meer van deze serie houden. Ik kan in ieder geval niet wachten op de volgende afleveringen.
Reacties (0)