The Red Road - Seizoen 1

The Red Road is een jammerlijke serie. Van Sundance verwacht je na Rectify en Top of the Lake meer. Met die series bewees de zender dat het hen te doen is om karakters, karakterontwikkeling en het vertellen van verhalen over een gemeenschap. Daarnaast introduceerde Sundance óók het Amerikaanse publiek aan het fantastische Les Revenants. Als dit dan de opvolger is van die top series, dan stel je als zender hevig teleur.

Aaron Guzikowski, die het script schreef voor de film Prisoners (met Hugh Jackman en Jake Gyllenhaal), is verantwoordelijk voor deze serie. In The Red Road zien wij het verhaal van Harold Jensen (Martin Henderson, Secrets & Lies) die alles in werking stelt om zijn vrouw uit de gevangenis te houden. Het wordt er ook niet beter op wanneer blijkt dat zijn vrouw (Julianne Nicholson, Boardwalk Empire) psychisch niet helemaal in orde is.

Zijn dochter, Rachel Jensen, heeft een relatie met een Lenape-indiaan (de Indiaanse gemeenschap die leefzaam is in dezelfde regio), Junior, en Harold krijgt te maken met Philip Kopus (Jason Momoa, Game of Thrones), die hem iets belastends boven het hoofd houdt. The Red Road vertelt dus verhalen die, in ieder geval als het goed uitgewerkt wordt, de levens van de protagonisten voorgoed moeten veranderen en ons, de kijker, moeten boeien.

The Red Road is een Indiaans gezegde voor 'het bewandelen van het rechte, het juiste, pad'. Helaas bewandelt deze serie veel paden, maar absoluut niet de juiste. Aaron Guzikowski gooit genoeg ballen in de lucht, maar laat na ze te vangen. De serie is een mengelmoes van losse componenten die de makers tot een geheel proberen te smeden, maar er niet in slagen om het juiste gereedschap te gebruiken.

Geen één acteur ontstijgt het materiaal of voegt echt wat toe. Julianne Nicholson en Martin Henderson zijn beiden oninteressant, niet overtuigend en Nicholson werkt veel te vaak op de zenuwen. De verhaallijn rond Rachel Jensen en Junior (beiden ook oninteressant en niet overtuigend) is totaal overbodig en leidt alleen maar af, vooral als halverwege de serie de relatie bekoeld en jij je als kijker afvraagt waarom je überhaupt naar de twee hebt lopen kijken.

Waarom deze verhaallijnen, is wat ik mij afvraag. Waarom flashbacks (die geen echte opzienbarende inzichten geven) in een seizoensfinale terwijl je de tijd beter kunt besteden? Waarom zo een slechte seizoensfinale? Waarom Tom Sizemore, een goede acteur, casten in zo een eendimensionale en clichématige rol? En, waarom Jason Momoa casten in een rol die hem, eindelijk, op het lijf is geschreven en dan hem bedienen met dit materiaal?

De verkeerde personages krijgen te veel screentijd en The Red Road mist vooral nuance. De personages zijn niet gelaagd of complex genoeg en daardoor veelal niet boeiend. Dat Harold Jensen zonder argwaan te wekken zijn gang kan gaan en altijd (toevallig) net op de juiste plaats is, maakt het er ook niet beter op. The Red Road zit vol met dit soort toevallige plotmechanismes, die zo duidelijk zijn dat het vervelend wordt.

Waarom koos Guzikowski er niet voor om de Lenape-indianen (veel) meer te belichten en de milieuproblematiek waar zij in de serie mee kampen? Nu blijft dat teveel op de oppervlakte en het is spijtig om te constateren dat The Red Road niet hoofdzakelijk het verhaal vertelt wat zij zou moeten vertellen. De serie had in dat geval ook 'écht' een licht kunnen schijnen op de Native-Amerikaanse problematiek. Wat ik nu heb gezien is gewoon een gemiste kans.

Guzikowski haalde de inspiratie hiervoor uit het nieuws dat een Indiaanse jongen een aantal jaren geleden werd gedood door een beveiliger, wat zorgde voor spanningen in de gemeenschap. Dat het bronmateriaal uiteindelijk dit is geworden, mag behoorlijk teleurstellend genoemd worden. De eerste grote teleurstelling van 2014 is bekend: The Red Road!