The Red Road - Eerste seizoen
If you walk The Red Road,
you know that every sorrow
leads to a better understanding,
every horror cannot be explained,
but can offer growth.
“Ja, en nu?” Dat was de enige vraag die onbeantwoord bleef na het zien van de geweldige seizoensfinale van The Red Road. Al voordat er ook maar één minuut van deze serie was uitgezonden voelde ik al dat het een goede serie zou worden. Na de topper Rectify kwam Sundance met een nieuw juweeltje: The Red Road. Een serie over verraad, leugens, vergiffenis en tweede kansen. Al eerder schreef ik over deze serie, namelijk over de eerste aflevering. Ik persoonlijk vind dat de serie na de eerste aflevering alleen maar is gaan groeien. De serie is onder mijn huid gaan zitten en heeft me niet meer losgelaten.
The Red Road is afkomstig van de schrijver Aaron Guzikowski, die ook het script voor de film Prisoners schreef. De serie - gefilmd in Georgia, maar zich afspelend in een gebied grenzend aan New York en New Jersey – begint als de duisternis valt, en die duisternis blijft figuurlijk als een deken over de zes afleveringen van het seizoen liggen. The Red Road beschrijft het leven in een klein stadje waarvan de inwoners, vaak op een onverwachte manier, met elkaar verbonden zijn.
The Red Road gaat over Sheriff Harold Jensen (Martin Henderson, Off the Map), die snel de grip op zijn alcoholische vrouw Jean (Julianne Nicholson, Masters of Sex) verliest. Maar Jeans problemen hebben niet alleen te maken met drank. Harold probeert daarnaast ook nog de ruzies tussen zijn vrouw en oudste dochter Rachel (Allie Gonino, The Lying Game) te sussen. Rachel heeft namelijk een relatie met Junior (Kiowa Gordon,The Twilight Saga), die lid is van de Ramapo indianenstam. Jean heeft om een zeer persoonlijke redenen een hekel aan die stam. Haar broer Brian is namelijk op jonge leeftijd gedrogeerd door een indiaan die heeft toegekeken hoe Brian verdronk. Als het gedrag van Jean steeds verder uit de hand loopt begint Harold zichzelf af te vragen hoe ver hij bereid is te gaan om zijn familie te beschermen.
De band die de familie Jensen heeft met de Ramapo stam gaat dieper dan slechts de relatie tussen Junior en Rachel. Juniors broer Phillip Kopus (Jason Momoa, Game of Thrones) zorgt namelijk voor de nodige dramatische ontwikkelingen in beide families. Phillip, die net uit de gevangenis komt, moet knokken voor zijn plek in de stam, tegen de vooroordelen, en hij krijgt te maken met zijn moeder en zijn verdorven vader. Gaandeweg kom je er als kijker achter dat, hoewel Phillip zorgt voor de dramatische ontwikkelingen, hij vooral bezig is met zichzelf te bewijzen. Niet alleen tegenover zijn vader, maar ook tegenover zijn eigen verleden. Een verleden waarin Jeans familie een grote rol heeft gespeeld.
The Red Road is een thriller; een duister verhaal waarvan de puzzelstukjes pas in de laatste aflevering op hun plek vallen. De flashbacks van Harold, luisterend naar de cassettebandjes van Jeans broer, zijn mooi in beeld gebracht, de antwoorden zijn gegeven, het verhaal is rond. En dan gebeurt er iets waarbij zowel de familie Jensen als de indianenstam bij betrokken zijn. Dat brengt mij weer bij de allereerste zin van mijn recensie: “Ja, en nu?” Dit einde vraagt om een tweede seizoen, een vervolg. Of zal de allerlaatste scène van The Red Road de laatste ooit zijn en moet de kijker zelf het open einde in gaan vullen.
The Red Road heeft mij verrast, mij op het puntje van mijn stoel laten zitten. Het heeft mij doen nadenken over tweede kansen. Ik denk dat iedereen deze serie op zijn of haar eigen manier zal bekijken. Het ligt eraan vanuit welke hoek je het bekijkt en waar je als kijker je licht op schijnt. Ik heb mijn licht geschenen op de relatie tussen Harold, Jean en Phillip. Ik heb gekeken naar het vraagstuk: hoe ver ga je om je gezin te beschermen en hoeveel van je verleden neem je mee naar je toekomst? Ik heb genoten van het mysterieuze, de duisternis van Jean, en het geweldige acteerwerk van Momoa. Ik hoop dan ook van harte dat er een tweede seizoen komt, gewoon omdat deze serie dat verdient.
you know that every sorrow
leads to a better understanding,
every horror cannot be explained,
but can offer growth.
“Ja, en nu?” Dat was de enige vraag die onbeantwoord bleef na het zien van de geweldige seizoensfinale van The Red Road. Al voordat er ook maar één minuut van deze serie was uitgezonden voelde ik al dat het een goede serie zou worden. Na de topper Rectify kwam Sundance met een nieuw juweeltje: The Red Road. Een serie over verraad, leugens, vergiffenis en tweede kansen. Al eerder schreef ik over deze serie, namelijk over de eerste aflevering. Ik persoonlijk vind dat de serie na de eerste aflevering alleen maar is gaan groeien. De serie is onder mijn huid gaan zitten en heeft me niet meer losgelaten.
The Red Road is afkomstig van de schrijver Aaron Guzikowski, die ook het script voor de film Prisoners schreef. De serie - gefilmd in Georgia, maar zich afspelend in een gebied grenzend aan New York en New Jersey – begint als de duisternis valt, en die duisternis blijft figuurlijk als een deken over de zes afleveringen van het seizoen liggen. The Red Road beschrijft het leven in een klein stadje waarvan de inwoners, vaak op een onverwachte manier, met elkaar verbonden zijn.
The Red Road gaat over Sheriff Harold Jensen (Martin Henderson, Off the Map), die snel de grip op zijn alcoholische vrouw Jean (Julianne Nicholson, Masters of Sex) verliest. Maar Jeans problemen hebben niet alleen te maken met drank. Harold probeert daarnaast ook nog de ruzies tussen zijn vrouw en oudste dochter Rachel (Allie Gonino, The Lying Game) te sussen. Rachel heeft namelijk een relatie met Junior (Kiowa Gordon,The Twilight Saga), die lid is van de Ramapo indianenstam. Jean heeft om een zeer persoonlijke redenen een hekel aan die stam. Haar broer Brian is namelijk op jonge leeftijd gedrogeerd door een indiaan die heeft toegekeken hoe Brian verdronk. Als het gedrag van Jean steeds verder uit de hand loopt begint Harold zichzelf af te vragen hoe ver hij bereid is te gaan om zijn familie te beschermen.
De band die de familie Jensen heeft met de Ramapo stam gaat dieper dan slechts de relatie tussen Junior en Rachel. Juniors broer Phillip Kopus (Jason Momoa, Game of Thrones) zorgt namelijk voor de nodige dramatische ontwikkelingen in beide families. Phillip, die net uit de gevangenis komt, moet knokken voor zijn plek in de stam, tegen de vooroordelen, en hij krijgt te maken met zijn moeder en zijn verdorven vader. Gaandeweg kom je er als kijker achter dat, hoewel Phillip zorgt voor de dramatische ontwikkelingen, hij vooral bezig is met zichzelf te bewijzen. Niet alleen tegenover zijn vader, maar ook tegenover zijn eigen verleden. Een verleden waarin Jeans familie een grote rol heeft gespeeld.
The Red Road is een thriller; een duister verhaal waarvan de puzzelstukjes pas in de laatste aflevering op hun plek vallen. De flashbacks van Harold, luisterend naar de cassettebandjes van Jeans broer, zijn mooi in beeld gebracht, de antwoorden zijn gegeven, het verhaal is rond. En dan gebeurt er iets waarbij zowel de familie Jensen als de indianenstam bij betrokken zijn. Dat brengt mij weer bij de allereerste zin van mijn recensie: “Ja, en nu?” Dit einde vraagt om een tweede seizoen, een vervolg. Of zal de allerlaatste scène van The Red Road de laatste ooit zijn en moet de kijker zelf het open einde in gaan vullen.
The Red Road heeft mij verrast, mij op het puntje van mijn stoel laten zitten. Het heeft mij doen nadenken over tweede kansen. Ik denk dat iedereen deze serie op zijn of haar eigen manier zal bekijken. Het ligt eraan vanuit welke hoek je het bekijkt en waar je als kijker je licht op schijnt. Ik heb mijn licht geschenen op de relatie tussen Harold, Jean en Phillip. Ik heb gekeken naar het vraagstuk: hoe ver ga je om je gezin te beschermen en hoeveel van je verleden neem je mee naar je toekomst? Ik heb genoten van het mysterieuze, de duisternis van Jean, en het geweldige acteerwerk van Momoa. Ik hoop dan ook van harte dat er een tweede seizoen komt, gewoon omdat deze serie dat verdient.
Wat moet je daarmee?
Ik ga m dus maar niet kopen maar downloaden, dan.