Time - Seizoen 2

Ook in seizoen twee weet Time een intiem en hartverscheurend portret over het gevangenisleven te schetsen.

Het eerste seizoen van Time was twee jaar geleden een groot succes. Recensenten waren enthousiast en de kijkcijfers waren hoog. Dat vroeg om een tweede seizoen. Maar hoe maak je een tweede seizoen van een verhaal dat al afgerond is? Simpel, het wordt een anthologieserie. In seizoen twee krijgen we een compleet nieuw verhaal, met nieuwe personages.

In het tweede seizoen verplaatsen we naar een vrouwengevangenis. Alleenstaande moeder Orla (Jodie Whittaker, Doctor Who) wordt tot een gevangenisstraf van zes maanden veroordeeld voor het sjoemelen met haar elektriciteitsmeter. Hier deelt ze een cel met Abi (Tamara Lawrance, No Offence), die levenslang vastzit, en de jonge drugsverslaafde Kelsey (Bella Ramsey, The Last of Us), die onlangs ontdekt heeft dat ze zwanger is.

Dit seizoen heeft drie ijzersterke hoofdrolspelers

Ook seizoen twee is weer prachtige televisie. Aan de ene kant om dezelfde soort redenen als het eerste seizoen, maar aan de andere kant om hele andere redenen. Wat dit seizoen met het eerste seizoen deelt is het knappe acteerwerk. De drie hoofdrolspelers zijn ijzersterk, zowel individueel als met elkaar. Een andere goede actrice dit seizoen is Siobhan Finneran (Downton Abbey), die een kapellaan speelt en gevangenen de nodige steun biedt. Zij is dan ook een fijn lichtpuntje in een serie vol bleke en deprimerende gebeurtenissen.

Toch doet seizoen twee van Time verschillende dingen anders. Door te focussen op een vrouwengevangenis komen er andere problemen en thema’s aan bod. Een thema dat vaak terugkeert is moederschap. Dit thema geeft de drie hoofdpersonen allemaal moeilijkheden. Hoe moet je bijvoorbeeld regelen dat iemand anders voor je kinderen zorgt, terwijl je maar één kort telefoontje per dag mag plegen? En hoe kijk je als kind naar je moeder als die in de gevangenis zit? Time speelt met deze dilemma’s en dat levert hartverscheurende momenten op, ondersteund door sterk acteerwerk.

Time speelt sterk in op thema's als moederschap in de gevangenis en onderlinge relaties tussen gevangenen

Waar seizoen twee zich ook meer op richt is de band die gevangenen onderling hebben. In het eerste seizoen stond de relatie tussen een gevangene en een cipier centraal, en hierin zit een bepaalde machtsbalans die heel duidelijk is. Een relatie tussen gevangenen onderling is op papier een stuk gelijkwaardiger, maar ook hier zitten subtiele verschillen tussen. Zo heeft Orla een vrijlating om naar uit te kijken, terwijl Kelsey weet dat ze vrij snel na haar vrijlating weer in de gevangenis zal belanden omdat ze niet uit het drugscircuit kan ontsnappen. Abi heeft helemaal geen uitzicht op een vrijlating. Dit contrast zorgt voor een interessante dynamiek tussen de verschillende hoofdpersonen.

Seizoen twee van Time is net als het eerste seizoen een intiem verhaal over het leven in de gevangenis. Maar door een totaal andere setting te kiezen komen er ook andere thema’s bovendrijven. En deze thema’s worden wederom uitstekend gedragen door fantastische hoofdrolspelers. Of er een derde seizoen gaat komen is nog niet bekend. Mocht bedenker Jimmy McGovern nog meer goede ideeën hebben voor verhalen over het gevangenisleven, dan kijk ik er erg naar uit om ook die op het scherm te zien.