Truelove - Seizoen 1

In Truelove wordt bevestigd dat ouder worden met gebreken komt.

Een groep vrienden besluit na een begrafenis van een van hen om hun leven niet zo te beëindigen. Geen onnodig ziekbed, maar elkaar helpen naar een meer genadiger dood. Helaas bestaat daar geen legale weg voor in Groot-Brittannië. Dat betekent dat de opgedane (werk)ervaring van twee van hen gebruikt moet worden. Het zorgt voor complexe, emotionele en ethische keuzes. Wanneer die moeilijke keuze uiteindelijk gemaakt wordt blijkt er ook geen weg meer terug.

Dit centrale thema levert een stevig drama op. Die wordt wat lichter gemaakt door een zeer onverwachte wending. De onderlinge relaties van de vrienden staat om meerdere redenen onder druk. Zo is er een oude liefde die weer op lijkt te bloeien. Dit gaat ten koste van een bestaande relatie. Het is mooi dat Truelove hier aandacht aan besteed. Het geeft de personages meer diepgang. Ziekte komt onder de vrienden steeds vaker voor. Grote vraag is dan wanneer je besluit om je leven te beëindigen. Dat is een hele worsteling. Zeker wanneer een overijverige agent de vriendengroep op het spoor komt.

Het tweede deel van de serie voelt daarom meer als een detective.

Het tweede deel van de serie voelt daarom meer als een detective. Het centrale thema wordt ingeruild voor het onderzoek naar de vraag of er een misdaad is begaan. Misschien een vreemde keuze maar het maakt Truelove toegankelijker. Het is daardoor niet alleen zware kost. Niet dat het verhaal erg licht wordt overigens, maar de zwaarte van leven en dood valt grotendeels weg.

Wat blijft is de vraag waarom je schuldig bent als je besluit om je leven te (laten) beëindigen en hoe je voorkomt dat je voor het gerecht komt. Daarin openbaart zich de mindere kant van deze serie. Het is namelijk wel heel toevallig dat een aantal vrienden de juiste achtergrond heeft om te doen wat ze doen. Dat toeval zie je natuurlijk bij meer films en series. Het blijft toch een beetje een zwaktebod zonder dat het een te groot minpunt wordt.



Het centrale thema ligt natuurlijk uiterst gevoelig. In Nederland zijn er net mensen veroordeeld voor het aanzetten tot zelfdoding. Wat opvalt is dat de acteurs allemaal boven de zeventig zijn. Ook voor hen moet het onderwerp erg confronterend zijn geweest. Bezig zijn met de dood komt naarmate je ouder wordt natuurlijk steeds centraler te staan.

Door zoveel ervaren acteurs bij elkaar te brengen is de kwaliteit van acteren hoog. Acteurs als Lindsay Duncan (A Discovery Of Witches), Clarke Peter (Eric), Peter Egan (Unforgotten), Phil Davis (Poldark) en Sue Johnston (The Royle Family) weten natuurlijk wat er van ze gevraagd wordt.

Geen opzichtig gebruik van botox en andere middelen om te voorkomen dat je er ouder uitziet.

Wat ik persoonlijk mooi vind is dat de acteurs er ook echt ouder uitzien. Geen opzichtig gebruik van botox en andere middelen om te voorkomen dat je er ouder uitziet. Er zijn rimpels en de beweging is niet meer zo flitsend als voorheen. Het is een krachtig tegenwicht tegen al die maakbare 'schoonheid' om er maar jong uit te blijven zien. In deze serie geen springende, heldhaftige, bijna superkracht bezittende zeventigplussers zonder rimpels en met een strakgetrokken huid. Hier een realistischer beeld van wat ouder worden met je doet. Alleen al daardoor verdient Truelove een zeer mooie score.