Turn Up Charlie - Seizoen 1

Komedie is veelal een lastig genre. Het trekt maar een beperkt publiek en moet van een bepaald niveau en balans zijn om überhaupt te kunnen overleven in de mediawereld. Dat Idris Elba over de nodige humor beschikt heeft hij in het verleden wel al laten zien (met name tijdens interviews), maar toch zien we hem in Turn Up Charlie van een andere kant. Als gevallen DJ probeert hij in de titelrol van Charlie een Brit neer te zetten die maar moeilijk zijn plek kan vinden in de alsmaar veranderende muziekscene. Met vallen en opstaan weet hij zijn hoofd nog maar net boven water te houden terwijl hij bij zijn tante inwoont, schulden heeft en tegenover zijn ouders liegt over zo een beetje alles wat er in zijn leven speelt. Wanneer hij weer in contact komt met een oude bekende lijkt Charlie echter een nieuwe kans te krijgen, maar weet hij deze ook te pakken?

Eigenlijk gebeurt er niet heel veel tijdens het acht afleveringen tellende eerste seizoen. Ondanks dit ben ik toch best enthousiast over de serie.

Charlie heeft jaren terug een hit gehad en is daarna in de vergetelheid geraakt terwijl de carrière van zijn beste vriend David (JJ Feild) juist niet heeft stilgestaan. Wanneer David en zijn succesvolle vrouw, de wereldwijd bekende DJ Sara (Piper Perabo), en hun dochter Gabrielle (Frankie Hervey) terug verhuizen naar Engeland kan Gabrielle in eerste instantie maar moeilijk aarden. Als familievriend helpt Charlie haar een eindje op weg en speelt hij zo uiteindelijk niet alleen een belangrijke rol in het leven van zijn vroegere vriend maar ook diens familie. Ze laten Charlie zien wat hij mist maar ook wat hij juist niet wil. De eeuwige vrijgezel heeft namelijk flink wat bindingsangst en om die reden is zijn laatste relatie ook stukgelopen. Toch weet ‘Gabs’ een gevoelige snaar bij hem te raken, en zal zij naarmate hun band sterker wordt ook zijn houding tegenover het familieleven ietwat doen veranderen.



Zoals ik na het zien van de eerste episode ook al zei, aan Turn Up Charlie is weinig verrassend. De situaties zijn leuk gevonden maar niets wat we niet al eerder hebben gezien. Eigenlijk gebeurt er niet heel veel tijdens het acht afleveringen tellende eerste seizoen. Ondanks dit ben ik toch best enthousiast over de serie. Het acteerwerk, wat me ook al tijdens de pilot opviel, is van zeer hoog niveau en maakt dat het in combinatie met de komedie timing erg leuk is om naar te kijken. De acteurs en situaties die zich voordoen zijn geloofwaardig en hebben voldoende diepgang om het verhaal te kunnen dragen. Maar leiden toch niet teveel af van het thema waar het om draait. Ook de trage opbouw is misschien juist wel de kracht van dit verhaal als je er over gaat nadenken. Alle poespas van het toewerken naar een bepaald doel wordt hiermee vermeden en het gevolg is een simpele serie die lekker wegkijkt en puur ter ontspanning dient.

De sfeer is heel erg van deze tijd wat het aantrekkelijk maakt om te kijken als je gewoon even lekker wilt ontspannen.

Gabrielle is altijd een eenling geweest en maakt dan ook niet makkelijk vrienden als zij voor het eerst naar een echte school gaat. Toch vindt ze uiteindelijk aansluiting bij de rebellerende Hunter (Cameron King) die niet altijd een goede invloed op haar heeft. Astrid (Angela Griffin, Coronation Street), de manager van haar moeder, is ondertussen wel blij met deze afleiding. Zij ziet de carrière van Sara immers lijden onder de zorgen om haar dochter en probeert haar cliënt ervan te overtuigen meer tijd te stoppen in haar werk in plaats van haar gezin. Charlie wordt in al deze problemen meegezogen terwijl hij eigenlijk aan zijn carrière wil werken. Door zijn contact met, in het bijzonder, Sara komt hij echter ook dichterbij een tweede kans als (succesvolle) DJ. Hoewel de serie mijns inziens niet echt een boodschap heeft kan er denk ik wel gezegd worden dat het laat zien dat geld niet altijd gelukkig maakt. Het is de mix tussen het familieleven en de hectiek die bij het artiestenbestaan komt kijken wat Turn Up Charlie maakt tot de serie die het is.

Lekker Brits op zijn tijd, grappig en alledaags met ook nog wat muziek af en toe. Turn Up Charlie steekt niet met kop en schouders boven andere komedies uit, maar dat betekent niet dat die onderschat moet worden. Ik denk dat het een serie kan zijn met een mooie toekomst, mits de kijkers van Netflix het net zo omarmen als ik dat doe. De sfeer is heel erg van deze tijd wat het aantrekkelijk maakt om te kijken als je gewoon even lekker wilt ontspannen. Het verhaal eindigt met genoeg stof voor een tweede seizoen maar over een vervolg is op dit moment helaas nog niks bekend. Persoonlijk hoop ik erg dat de makers de kans krijgen om dit verhaal uit te breiden want dat verdienen ze wel. Als eindcijfer geef ik dan ook een ruime voldoende en sluit ik graag af met een quote van Gabrielle waar ik me erg in kon vinden tijdens het zien van de afleveringen: “The British are so fucking odd!”