Tyrant - Seizoen 1

Bij het zoeken op Netflix naar een nieuwe serie om te kijken, kwam ik Tyrant tegen. De serie sprak mij aan, omdat hij ging over de zoon van een dictator die na twintig jaar terugkeert naar zijn geboorteland. Dat is voor het gezin van de zoon een compleet nieuwe wereld, en voor de zoon een terugkeer naar de wereld die hij wilde verlaten.

We volgen Barry Al-Fayeed (Adam Rayner, Hawthorne), die met zijn vrouw Molly Al-Fayeed (Jennifer Finnigan, Close to Home), dochter Emma Al-Fayeed (Anne Winters, The Fosters) en zoon Sammy Al-Fayeed, The Borgias) naar zijn geboorteland Abbudin gaat. Hier speelt zijn broer in het eerste seizoen een belangrijke rol: Jamal Al-Fayeed (Ashraf Barhom, 300: Rise of an Empire) is de troonopvolger. Door zijn opvoeding heeft hij een apart karakter, maar hij heeft wel een zwak voor zijn broer.



Barry Al-Fayeed is in het begin bang en wil zo snel mogelijk terug naar de Verenigde Staten. Naarmate de afleveringen verstrijken komt hier verandering in en krijgt hij steeds meer invloed bij het besturen van het land. De verbazingwekkende gebeurtenissen in het verhaal zorgen dat je verder wilt kijken. In het begin gaat het veel over de familie. Dit is vermakelijk, omdat er twee totaal verschillende werelden samenkomen.

Daarna gaat het steeds meer over het besturen van het land, dit is ook nog wel leuk om te zien. Maar vervolgens gaat het weer terug naar de familie, en dan zijn de scenes ineens van erg slechte kwaliteit. De acteurs kunnen geen geloofwaardigheid meer creëren, scenario’s zijn onrealistisch, en het verhaal wordt erg voorspelbaar. Ik stopte halverwege de één-na-laatste aflevering met kijken, omdat ik helemaal geen interesse meer had in de afloop.

De reden waardoor ik het hele verhaal moeilijk te volgen vond, komt doordat er alleen Engels gesproken wordt, terwijl de serie zich afspeelt in het Midden-Oosten. Dit is gedaan zodat de Engelstaligen het beter kunnen volgen, maar hierdoor worden sommige karakters in het verhaal totaal ongeloofwaardig. Naar mijn mening is dit de grootste fout die de producenten hebben gemaakt.

Ook in het verhaal zitten fouten. De beweegredenen van sommige karakters zijn zwak, dit merk je ook bij de uitvoering door de acteurs. Zoals ik al eerder zei zijn sommige scenario’s onrealistisch, zo worden er doodeenvoudig moorden gepleegd op openbare locaties. Op het einde wordt het zo voorspelbaar dat het allemaal gaat irriteren.