Vikings - Seizoen 5 (tweede deel)

Vikings, een van de sterkste (historische) series van de afgelopen jaren, kent met het tweede deel van seizoen 5 een aardige dip. Dit deel wil iets te veel vertellen en de hoofdrolspelers bevinden zich op teveel verschillende locaties om er een goed samenhangend verhaal van te maken. Dit heeft vooral te maken met de keuze van de makers. In plaats van een rustiger tempo te kiezen per locatie kiest men om tijdens elke aflevering vaak te switchen tussen de verhalen in Engeland,

Het lijkt erop dat nu de mythologie en geschiedschrijving veel meer gaten vertonen de schrijvers de vrijheid niet aankunnen.

Kattegat en IJsland (er vanuit gaande, gezien de geisers, dat dit het land is waar Floki zich bevindt). Het verloop van de afleveringen is daardoor onrustig en regelmatig lastig te volgen.

Vraag is welke relevantie en prioriteit gekozen is door de schrijvers. Het verhaal rondom Floki en de strijd tussen twee van de met hem meegekomen families lijkt geen directe relatie te hebben met het hoofdverhaal. De strijd om Kattegat en de machtsstrijd in Engeland. Dus waarom dit verhaal zo uitgebreid vertellen?

Verder zijn sommige situaties en personages wat ver gezocht. De rol van Rollo (die plots terugkeerde in seizoen 5 deel 1) blijkt in dit deel erg beperkt. Bovendien heeft hij de slechtste versiertruc ooit. Ik, als Rollo, zorg ervoor dat jij een grote nederlaag leidt en ga daarna vertellen dat ik van je hou. Waarschijnlijk om de persoon van zijn liefde te dwingen om met hem mee te gaan, maar dat dit niet werkt kan zelfs de domste jongen verzinnen. Een ander tenenkrommend personage is bisschop Heahmund (Jonathan Rhys Meyers, Dracula). Zijn capaciteit om te vechten is nog enigszins te verklaren, want dat kwam in die tijd vaker voor. Zijn minachting voor de kerk zelf (mede door de daad die hij in een kerk pleegt) past niet bij een gelovige.



Verder is er in dit deel vooral aandacht voor het uitdiepen van de karakters. Om dit te kunnen volgen helpt het niet dat de kijker dan in hoog tempo van het ene verhaal naar het andere moet schakelen. Ivar (Alex Høgh Andersen, Krigen), degene die van heerser naar God transformeert, is daar de welbekende uitzondering

Hopelijk weet Michael Hirst en zijn team ons zodanig positief te verrassen met seizoen 6 dat alle hoop weer terugkeert.

op. Hetzelfde geldt voor de moeder en zoon-strijd in Engeland. Verder wordt er een verwachting gecreëerd dat de uiteindelijke uitkomst, het gevecht om Kattegat, een strijd wordt die zijn weerga niet kent. Helaas verbleekt die strijd ten opzichte van eerdere gevechten die deze serie al heeft laten zien.

Als fervent volger van de serie ben ik enigszins teleurgesteld. Niet in de kwaliteit, niet in de acteurs, maar wel in degenen die het verhaal in goede banen moeten leiden. Het lijkt erop dat nu de mythologie en geschiedschrijving veel meer gaten vertonen de schrijvers de vrijheid niet aankunnen. De aankondiging dat het zesde seizoen het laatste wordt kan ik na dit deel veel beter begrijpen.

Dat er aan een spin-off gewerkt wordt door bedenker Michael Hirst stemt me enerzijds tevreden (want nieuwe kansen en inspiratie), aan de andere kant lijkt het schrijverstalent met dit seizoen een beetje uitgeblust. Hopelijk weet Michael Hirst en zijn team ons zodanig positief te verrassen met seizoen 6 dat alle hoop weer terugkeert. Dat vertrouwen heeft hij met de eerdere seizoenen van Vikings natuurlijk wel verdiend.