War of the Worlds (2019) - Seizoen 1

Vrijwel iedereen kent dit verhaal van H.G. Wells. Het boek werd in 1898 uitgebracht, aan het einde van de Victoriaanse periode, en het wordt nog altijd als een van de mijlpalen in de sciencefiction gezien. Voor de enkeling die eraan ontsnapt is, hier nog even het verhaal in een notendop. Aan het einde van de 19e eeuw schopt de komst van een buitenaards invasieleger het leven hier op aarde volledig overhoop. De volledig verraste mensheid is niet in staat om zich effectief te verdedigen tegen de technisch superieure marsmannetjes en lijkt ten dode opgeschreven. Het oorspronkelijke verhaal toont de gebeurtenissen door de ogen van een Britse schrijver in een Engeland dat zich op haar hoogtepunt als wereldmacht bevindt. Wells wilde hiermee een parallel trekken naar het koloniale gedrag van de Europeanen, bekeken vanuit het gezichtspunt van de veroverde gebieden.

Voor alle mensen draait het binnen de kortste keren alleen nog maar om overleven.

In de afgelopen 100 jaar zijn er een hoorspel (Orson Welles), een musical (Jeff Wayne) en diverse films, series en spellen over dit boek gemaakt. Ondanks deze uitgebreide aandacht is de mensheid er blijkbaar nog steeds niet klaar mee. In 2019 zijn er zelfs twee nieuwe series gemaakt waarin de strijd van de mensheid tegen de machtige marsmannetjes opnieuw wordt verteld. Dat is best verwarrend, zelfs voor ervaren serie-kijkers, maar gelukkig zijn er wel belangrijke verschillen.

De BBC heeft onder de naam The War Of The Worlds een miniserie gemaakt die zich, trouw aan het boek, afspeelt aan het einde van de 19e eeuw: de tijd van Britse Koningin Victoria. Daar gaat deze review niet over. De tweede serie, waar deze recensie over gaat, is een Brits-Frans project, een samenwerkingsverband tussen Fox Networks Group en Canal+. Het is een moderne interpretatie onder een iets kortere titel: War of the Worlds (2019).

Het eerste seizoen bestaat uit acht delen. In Frankrijk ontdekt een Franse wetenschapper een radiosignaal van buitenaardse oorsprong lijkt te komen. Het is groot nieuws waarvan niemand weet of het goed of slecht is. Als er overal op aarde mysterieuze metalen bollen neerstorten en het vreemde signaal almaar sterker wordt, beginnen de wereldleiders zich ernstig zorgen te maken. Al snel blijkt dat het nog erger is dan men vreesde en wordt een groot deel van de wereldbevolking kansloos vermoord.

Verspreid over Frankrijk en Engeland zijn er kleine groepjes overlevenden uit verschillende landen en standen. Een astronoom, wat soldaten, een neurowetenschapper, een politieke vluchteling, een zakenman op reis, een blind meisje met haar moeder en broertje; zodra alles mis gaat wordt duidelijk dat de sociale indeling niet meer van belang is. Voor alle mensen draait het binnen de kortste keren alleen nog maar om overleven. De oude regels zijn van tafel en het kost veel moed om anderen te vertrouwen. Dat levert onverwachte helden en tragische verliezen op.

Ondanks het redelijk originele script zou deze serie waarschijnlijk niet boven de middenmoot uitstijgen zonder de prestaties van de goed gekozen cast. Grote namen als Gabriel Byrne (Vikings) en Elizabeth McGovern (Downton Abbey) zijn van grote waarde voor de serie, maar ook de minder bekende acteurs en actrices geven voldoende geloofwaardigheid aan hun rollen.

De schrijvers hebben hun best gedaan om een moderne draai aan het verhaal te geven.

De schrijvers hebben hun best gedaan om een moderne draai aan het verhaal te geven. Herkenbare moderne techniek met een twist, politieke keuzes, sociale kritiek; voor de oplettende kijker is alles terug te vinden. Maar ik hoopte stiekem op iets meer grootschalige gevechtsscènes met militair spektakel en menselijk lijden, beiden zo duidelijk aanwezig in het origineel. De serie lijkt in haar huidige vorm bijna op een toneelstuk. Het voelt allemaal een beetje ‘apocalyps-light’.

Het is ook erg duidelijk dat er met een beperkt budget gewerkt moest worden. De producenten leunen daarom vooral op de persoonlijke ervaringen van de hoofdrolspelers en de groepsdynamiek in een compleet ingestorte maatschappij. Massale vechtpartijen tussen menselijke soldaten en buitenaardsen vragen nu eenmaal om dure speciale effecten en decors.

Wat mij betreft is de serie toch de moeite waard om te bekijken. Dat komt omdat ik juist die typische post-apocalyptische sfeer altijd wel kan waarderen. Maar de kijker die spectaculaire veldslagen en CGI (digitale animatie) aliens verwacht zal teleurgesteld afhaken. Zeker, de serie is af en toe gruwelijk realistisch en spannend genoeg. Vooral wanneer de buitenaardsen hun verkenners jacht laten maken op overlevenden van de eerste massale aanval is de angst soms voelbaar. Maar echt spectaculair wordt het allemaal niet.

Het verrassende einde van dit seizoen maakt duidelijk dat men een compleet andere boodschap wil overbrengen dan H.G. Wells destijds voor ogen had. Ik ben erg benieuwd hoe men in seizoen twee dit verhaal gaat voortzetten. Ondanks de vrij trage vertelwijze en magere speciale effecten geef ik een 7,5 voor een redelijk geslaagde poging om dit meesterwerk van Wells nieuw leven in te blazen. Wel blijft het jammer dat men hier geen Game of Thrones-budget tegenaan heeft kunnen gooien.

[image-140099]