Leuk?
0
0
Bekijk stemmen
White Collar - Seizoen 4
In seizoen drie zagen we meesteroplichter Neal Caffrey (Matt Bomer, Chuck) pleiten voor zijn vrijheid. Middels een horing kon hij het voor elkaar krijgen om z'n enkelband verwijderd te krijgen en hierdoor weer een waarlijk vrij man te worden. Echter gaat er op het laatste moment iets mis waardoor Peter hem het signaal geeft om te vluchten. Een advies dat hij met enige tegenzin opvolgt.
Wat er daarna gebeurd zien we in seizoen 4. Neal is samen met z'n rechterhand Mozzie gevlucht naar een Kaapverdisch eiland. Deze heeft - niet geheel ontoevallig - geen uitwisselingsverband met de Verenigde Staten en ze hebben een deal gesloten met de lokale baas dat ze volledig anoniem blijven. De twee heren houden er op het prachtige eiland een prima levensstijl op na. Maar uiteraard is dit niet van lange duur.
Wat ik verwachtte na de eerste aflevering, of misschien zelfs al wel na de finale van seizoen 3, was dat Neal lange tijd op de vlucht zou blijven. Dit maal niet voor Peter, maar voor andere agenten van de FBI. Helaas wordt deze verwachting (of verlangen?) niet waargemaakt. Na twee afleveringen zitten Neal en Peter weer in hun oude stramien van zaken oplossen met de uitgebreide skillset van Neal. Uiteraard lag hier ook de kracht van de serie, je interesse blijft geprikkeld door de verscheidenheid aan talenten die Neal bezit. Om jaloers op te worden! Echter had ik gehoopt dat de schrijvers meer uit hun comfort-zone zouden stappen en er een flinke twist aan zouden geven. Bijvoorbeeld dat Neal zijn talenten gebruikt om uit handen te blijven van al die instanties die achter hem aan zitten.
Uiteraard zit er ook weer een rode draad in het verhaal. Nog steeds zijn vragen uit zijn verleden niet volledig beantwoord. Na zijn ontmoeting met (en het overlijden van) Ellen blijven er vooral vragen hangen over zijn vader: James Bennett. James wordt er van verdacht een corrupte agent te zijn die een andere politie agent heeft vermoord en sindsdien is hij op de vlucht. Hij heeft Neal echter overtuigd van zijn onschuld en samen gaan ze op zoek naar een doosje van Ellen waar bewijsmateriaal in ligt.
Vooral in de latere afleveringen komt deze rode draad heel erg naar voren. Wat tot een climax komt in de laatste aflevering. White Collar staat er - bij mij in ieder geval - om bekend om epische seizoensfinales te maken met onverwachte wendingen. Ook ditmaal is dat het geval. Wat dit echter precies inhoud, houd ik nog even geheim.
Ondanks het feit dat Neal toch weer 'gewoon' zaken oplost met Peter, hebben vooral de eerste en laatste afleveringen dit goed gemaakt. Seizoen 4 van White Collar krijgt daarom van mij 7 witte boordjes.
Volg White CollarWat er daarna gebeurd zien we in seizoen 4. Neal is samen met z'n rechterhand Mozzie gevlucht naar een Kaapverdisch eiland. Deze heeft - niet geheel ontoevallig - geen uitwisselingsverband met de Verenigde Staten en ze hebben een deal gesloten met de lokale baas dat ze volledig anoniem blijven. De twee heren houden er op het prachtige eiland een prima levensstijl op na. Maar uiteraard is dit niet van lange duur.
Wat ik verwachtte na de eerste aflevering, of misschien zelfs al wel na de finale van seizoen 3, was dat Neal lange tijd op de vlucht zou blijven. Dit maal niet voor Peter, maar voor andere agenten van de FBI. Helaas wordt deze verwachting (of verlangen?) niet waargemaakt. Na twee afleveringen zitten Neal en Peter weer in hun oude stramien van zaken oplossen met de uitgebreide skillset van Neal. Uiteraard lag hier ook de kracht van de serie, je interesse blijft geprikkeld door de verscheidenheid aan talenten die Neal bezit. Om jaloers op te worden! Echter had ik gehoopt dat de schrijvers meer uit hun comfort-zone zouden stappen en er een flinke twist aan zouden geven. Bijvoorbeeld dat Neal zijn talenten gebruikt om uit handen te blijven van al die instanties die achter hem aan zitten.
Uiteraard zit er ook weer een rode draad in het verhaal. Nog steeds zijn vragen uit zijn verleden niet volledig beantwoord. Na zijn ontmoeting met (en het overlijden van) Ellen blijven er vooral vragen hangen over zijn vader: James Bennett. James wordt er van verdacht een corrupte agent te zijn die een andere politie agent heeft vermoord en sindsdien is hij op de vlucht. Hij heeft Neal echter overtuigd van zijn onschuld en samen gaan ze op zoek naar een doosje van Ellen waar bewijsmateriaal in ligt.
Vooral in de latere afleveringen komt deze rode draad heel erg naar voren. Wat tot een climax komt in de laatste aflevering. White Collar staat er - bij mij in ieder geval - om bekend om epische seizoensfinales te maken met onverwachte wendingen. Ook ditmaal is dat het geval. Wat dit echter precies inhoud, houd ik nog even geheim.
Ondanks het feit dat Neal toch weer 'gewoon' zaken oplost met Peter, hebben vooral de eerste en laatste afleveringen dit goed gemaakt. Seizoen 4 van White Collar krijgt daarom van mij 7 witte boordjes.
Reacties (0)