Wisting laat het dit seizoen een beetje afweten. Helaas volgt het verhaal dit seizoen iets teveel de standaard. Waar het verschil de vorige keer nog gemaakt werd door een duistere ondertoon komt dat nu niet uit de verf. Wat blijft is een verhaal die net zo goed door elke andere Scandinavische misdaadschrijver geschreven had kunnen worden. Zelfs het typische 'de inspecteur schaakt het mooiste meisje van de klas' komt dit seizoen voorbij. Een aantal onverwachte wendingen die leiden tot groot ongemak bij Wisting en zijn dochter helpen het verhaal deze keer niet naar een hoger niveau.
Wat blijft is een standaard Scandinavische politieserie.
Het start nog best intensief. Dat komt vooral door de wijze waarop de aanleiding naar de moord van een bediende van een rijk gezin wordt gefilmd. Na de vondst van het dode lichaam blijkt ook de zoon van het gezin verdwenen. Hij lijkt ontvoerd maar er is geen losgeld gevraagd. Wanneer Wisting verder het verleden van de familie induikt komen er allerlei geheimen boven. Heeft de verdwijning en de moord daarmee te maken? Daarnaast komt Wisting door de ex van zijn dochter op een heel ander spoor terecht. Dat heeft desastreuze gevolgen.
Het tweede deel van dit seizoen gaat over een cold case. Wisting wordt op het spoor gezet door een anonieme brief. Hij komt erachter dat een ex-partner wel heel makkelijk de schuld heeft gekregen van de moord. De vraag is of het politieonderzoek wel zo grondig is geweest als had gemoeten. Wisting gaat op onderzoek uit maar merkt dat hij tegengewerkt wordt. Wanneer de zaak vordert krijgt hij steeds meer een onderbuikgevoel dat er meer aan de hand is.
Probleem is dat het allemaal al een keer gedaan is. Zeker de eerste verhaallijn van dit seizoen. Niet zozeer beter maar minimaal net zo goed. De eigenzinnige en daadkrachtige Wisting (b)lijkt ineens toch meer een standaard inspecteur dan gedacht.
Zijn privé beslommeringen krijgen ook dit seizoen aandacht. De terugkeer van zijn zoon legt een open zenuw bloot. Zijn dochter speelt ook weer een rol. Alleen is dit veel minder aanwezig dan in eerdere seizoenen. Het verhaal rond de dochter en zoon van Wisting voelen daardoor een beetje halfslachtig aan. Het heeft impact, zeker op Wisting, maar het kent te weinig diepte om je als kijker echt te raken. Jammer, want in de basis had dit juist een plusje kunnen zijn.
Het start nog best intensief.
Wat blijft is een standaard Scandinavische politieserie. Weer ligt de uitkomst van de daad in een traumatisch verleden. Het acteerniveau is hoog. De achtergrond en landschappen zijn schitterend. De donkere setting worden echter teniet gedaan door het te voorspelbare verhaal. Daarom hoort dit seizoen tot de middenmoot. Nog steeds leuk om te volgen maar veel voorspelbaarder dan eerdere seizoenen. Voor fans van het meer lichtvoetige werk is dit een voordeel. Voor fans van het duistere werk een teleurstelling. Persoonlijk vond ik het verhaal over de cold case interessanter. Dat maakt dat dit seizoen toch nog een zevenenhalf krijgt in plaats van een zeven.
Noot: Op sommige websites wordt gesproken van seizoen 4 en 5. De NPO zendt al deze afleveringen echter uit als seizoen 4. In plaats van vier korte (+/- 45 minuten) afleveringen zendt de NPO vier langere afleveringen (van ongeveer anderhalf uur) uit met in dit seizoen dus twee verhalen.
Over de auteur, Ron Schoonwater
Na jaren zijn schrijftalent te hebben gebruikt voor muziekrecensies werd het tijd de overstap te maken naar het schrijven over zijn andere grote passie. Films en, de laatste jaren vooral, TV series. Hoewel het altijd leuk is om te vertellen dat je (vooral) van kwaliteit series houdt uit bijvoorbeeld Groot Brittannië en Scandinavië is hij ook fan van Amerikaanse series in de breedste zin van het woord. TV series zijn dan ook een afspiegeling van het leven. Humoristisch, spannend, serieus, verdrietig, spectaculair, dramatisch, ongelooflijk, mooi & soms slechts ter vermaak en afleiding.
