Jurre Jansen is een geschiedenisleraar die in Anoniem een vrij eenvoud en saai leventje leidt. Op een avond is hij ongewild getuige van een bijna verkrachting en weet hij de dader weg te jagen. Toen ik de korte inhoud las van Anoniem was ik niet meteen geneigd om deze serie aan mijn te kijken lijstje toe te voegen. Het verhaal van een saaie geschiedenisleraar die onverwacht iemand red van een verkrachting en door haar op sociale media als anonieme held bestempeld wordt, sprak niet echt tot de verbeelding.
Wat mij toch overstag deed gaan was het bekijken van de trailer van deze Nederlandse dramaserie toen ik mijn wekelijkse overzicht samenstelde van de startende series op de Nederlandstalige zenders. Die trailer was alles behalve saai te noemen en er zat duidelijk meer in deze serie dan wat de intro tekst deed uitschijnen.
Jurre Jansen (Jeroen Spitzenberger, Ooogappels) is een geschiedenisleraar die een vrij saai leventje leidt. Hij is getrouwd met Sarah (Anniek Pheifer, Westenwind), een openbare aanklager die eerder getrouwd is met haar werk dan met Jurre. Samen hebben ze een dochter, Ella (Mies van Rooijen, Penoza) en een zoon, Boet (Sil van der Zwan).
Vrouwlief blijft geregeld overnachten op haar werk en het blijft niet alleen bij overnachten alleen. Jurre zelf gaat naar zijn werk en probeert de kinderen in het gareel te houden. Op een avondwandeling betrapt hij een man die een vrouw probeert te verkrachten en weet hij de aanrander te verjagen. De bijna verkrachte vrouw vertelt haar verhaal op de sociale media en noemt hem, haar anonieme held.
Langzaam maar zeker dringt dit door bij Jurre en gaan er allerlei belletjes rinkelen. Zeker wanneer hij merkt dat er gedeald wordt op de school waar hij les geeft en zijn zoon onder invloed aantreft. Aanvankelijk tracht hij zijn dochter op te zadelen om zoonlief van het spul weg te houden maar uiteindelijk trekt hij zijn stoute schoenen aan en gaat richting school om de dealers op heterdaad te betrappen. Wat dan volgt is een explosie van geweld waar Jurre niet helemaal ongeschonden uitkomt. Daarnaast zorgt het dominosteentje dat Jurre heeft omgeduwd er voor dat ook de andere steentjes in de rij een voor een beginnen omvallen.
Dat wordt al vlug duidelijk in aflevering twee waarin de focus aanvankelijk ligt op de vrouw van Jurre, haar job en de man, een grote drugcrimineel, die ze heeft aangeklaagd. Ook dochterlief geraakt dankzij haar vader verstrikt in het criminele drugscircuit omdat de door Jurre uitgeschakelde dealer wil helpen om het verloren drugsgeld te recupereren.
Die eerste twee afleveringen maken duidelijk dat we enkele spannende weken tegemoet gaan waarbij de familie Jansen meer dan eens zijn mannetje/vrouwtje zal moeten staan om te overleven.
Bij aanvang van de eerste aflevering lijkt Anoniem ook maar een saaie bedoening te worden. Het duurt even tot de serie een beetje op gang komt met de verkrachtingsscene. Maar dat saaie begin geeft ook perfect het leven weer van Jurre op dat moment. Diezelfde aanvang keert terug bij de tweede aflevering waarin vrouw Sarah op de voorgrond komt. Ook daar duurt het even voor de boel op gang komt, maar als kijker besef je achteraf ook dat die aanpak wel werkt.
Anoniem lijkt dus meer dan de moeite waard om verder bekeken te worden. Het verhaal mag dan links en recht een beetje overdreven zijn maar wie maalt daar om als het zorgt voor een portie entertainment op zondagavond?
Over de auteur, Peter Rotthier
Peter Rotthier is begin jaren negentig in de muziekjournalistiek gerold. Bijna twintig jaar lang was hij hoofdredacteur van een Vlaams rock/metal tijdschrift dat naast muziek ook oog had voor randverschijnselen als games, films, series en strips. In de meer dan vijftig jaar dat hij al op deze aardbol loopt heeft hij al heel wat series de revue zien passeren. Alle genres kunnen zijn interesse wekken en krijgen enkele afleveringen om zich te bewijzen. Zijn favorieten van de voorbije jaren waren onder andere Braquo, Black Sails, Games Of Thrones, The Leftovers, Mafiosa, The Brink en Hell On Wheels, om er maar een paar te noemen.
