Chaussée d’Amour - Seizoen 1

Eind vorig jaar kwam het Belgische Telenet met het bericht dat ze werkten aan een eigen reeks die zich zou afspelen in het milieu van bars, hoeren en pooiers. De idee voor de naam van deze reeks is geïnspireerd op de echte liefdesstraat in het Limburgse Sint Truiden, alwaar je op de Luikse Steenweg de echte Chaussée d’Amour vindt, waarop de ene bar naast de andere ingeplant is.

Langs die Luikse Steenweg zijn ook de buitenopnamen ingeblikt van deze tiendelige reeks die aanvangt wanneer de man van Sylvia (Tine Bertels – Loslopend Wild), een gynaecoloog, beticht wordt van aanranding van enkele patiënten. Eerder in hun huwelijk had hij al een buitenechtelijke relatie en door de beschuldigingen wordt hij ook nog eens geschorst, waardoor de schulden zich opstapelen. Voor Sylvia is de maat vol en ze verhuist naar een bar op de Chaussée d’Amour, die ze geërfd heeft van haar vader en die uitgebaat wordt door zijn beste vriend, Willy (Josse De Pauw - Met Man En Macht).

Rond diezelfde tijd wordt tijdens wegenwerken een lijk opgegraven, waarvan men vermoedt dat het gaat om een man die twintig jaar eerder na een bezoek aan de liefdesstraat verdwenen is. De inspecteur die toen het onderzoek in handen had, keert terug uit Brussel in de hoop de zaak nu wel te kunnen oplossen.

wie specifiek voor de borsten en billen gaat zal bedrogen uitkomen

Met deze gegevens maken we kennis met een hele reeks, soms excentrieke personages die op en rond de Chaussée leven en werken en waarvan minstens de helft ook wel iets te maken hebben met het gevonden lijk.

In deze wereld vol intriges proberen Sylvia en haar kinderen hun leven opnieuw op te bouwen, terwijl inspecteur Ludo (Dirk Roodhooft – Clan) het onderste uit de kan haalt om de waarheid, van wat er precies gebeurde twintig jaar geleden, boven te halen.

Je zou Chaussée kunnen omschrijven als een erotische crimi, maar wie specifiek voor de borsten en billen gaat zal bedrogen uitkomen. Chaussée mag dan wel kijkers aantrekken door het gegeven van de bars, prostituéés en pooiers, de nadruk ligt wel op het leven dat deze mensen lijden. Dat je een reeks heden ten dage niet alleen met suggestieve beelden kan vullen, weet elke regisseur, maar nergens wordt er over de schreef gegaan, al zou je hier veertig jaar geleden niet mee moeten uitpakken hebben.

De personages in de reeks zijn ook meer dan degelijk uitgewerkt en de acteurs zetten geloofwaardige personages neer. Af en toe mist het geheel een beetje swung, maar misschien is dat bewust gedaan om extra spanning op te bouwen. De reeks bezit ook een gezonde dosis humor, waardoor je elke keer opnieuw drukt op het knopje om een volgende aflevering te bekijken.

We kunnen alvast hopen dat Telenet en productiehuis De Mensen hierop een vervolg kunnen brijen, want de verhalen van de Chaussée zijn in ieder geval nog niet allemaal verteld als we het slot van dit eerste seizoen mogen geloven.

Chaussée d’Amour is voorlopig alleen te zien via Telenet Play en Telenet Play More. Of het in Vlaanderen later op het open net nog zal uitgezonden worden is voorlopig nog koffiedik kijken. De reeks heeft ondertussen interesse uit het buitenland gekregen, zodat niet Vlamingen Chaussée d’Amour waarschijnlijk binnenkort ook wel ergens zullen terugvinden.