7
Peter Rotthier geeft Lisa - Eerste twee weken een 7.
11 maart 2021, 17:05 door Peter Rotthier
Lisa - Eerste twee weken
Lisa is een verlegen meisje dat terecht komt in de reclamewereld. Zij is de drijvende kracht achter heel wat reclame acties. Alleen: niemand weet het. Toen VTM in 2020 de Vlaamse oer-telenovelle Sara opnieuw uitzond was dat met voorbedachte rade. In dit nieuwe jaar stond er namelijk een nieuwe telenovelle op het programma en de zender die na Sara, nog uitpakte met LouisLouise, David en Ella wist precies waarom ze de kijker na tien jaar opnieuw liet kennismaken met Sara, het lelijke eendje dat uitgroeide tot een prachtige zwaan.
Lisa tapt uit zowat hetzelfde vaatje als Sara. Alleen, Lisa (Tinne Oltmans, Ghost Rockers) is niet lelijk maar beeldschoon. Lisa is echter een bang verlegen muisje, dat constant over zich heen laat lopen. Vooral haar stiefzus, Katja (Anouck Luyten, De Kotmadam) weet hiervan optimaal te profiteren. Ze pikt Lisa haar droombaan in, maar laat haar wel de kastanjes uit het vuur halen. Zelfs de man waarvoor Lisa door het vuur zou willen gaan wordt weggekaapt door de boze stiefzus.
Jonas (Oscar Willems, Spitsbroers) de man waar het hier om draait, is net terug in het land wanneer hij tegen Lisa aanbotst. De vonken tussen de twee spatten direct van je scherm, maar door haar verlegenheid, loopt Lisa zo vlug mogelijk weg. Jonas is echter een van de bedrijfsleiders van het reclamebureau 't Brouwhuis, waar Lisa wil solliciteren. Katja steelt echter haar portfolio en gaat met de job lopen. Lisa kan, dankzij Katja, ook aan de slag als runner in het bedrijf. Voor Katja is het belangrijk dat Lisa daar ook werkt, want Katja zelf weet van geen hout pijl te maken wanneer ze aan de campagnes moet werken. Lisa is haar steun en toeverlaat en door haar verliefdheid en de bedreigingen van Katja, blijft ze haar stiefzus voorzien van ideeën.
Lisa is dus leuke televisie om een half uurtje te ontspannen, maar is absoluut niet spraakmakend. Het is vrij voorspelbaar en je ziet de twists van ver aankomen. Daarnaast moet het voor Tine Oltmans een ware hel geweest zijn, om als knappe verschijning de verlegen Lisa overtuigend te gaan spelen. Je ziet ook aan alles dat het moeite kost om Lisa gestalte te geven. Haar uitstraling alleen al, geeft je als kijker het gevoel dat daar een sterke jonge vrouw staat. Als die dan het tegenovergestelde moet spelen, merk je dat duidelijk. Op dat gebied moet het voor Veerle Baetens, als Sarah, een pak makkelijker geweest zijn om zich te verstoppen achter de 'lelijke' Sarah. Oltmans doet haar uiterste best, waarvoor hulde. Toch zijn er momenten dat de geloofwaardigheid van haar personage niet helemaal tot uiting komt.
Naast de verhaallijn van Lisa, krijg je als kijker nog enkele andere intrigerende verhalen te verwerken van de mensen die in het leven een link hebben met Lisa. Die intriges zijn niet direct spraakmakend en als kijker zal je ook vlug doorhebben, welke richting die zal uitgaan. Hoewel de makers ons nog steeds kunnen verrassen natuurlijk. De toekomst zal het duidelijk maken. Een ding is zeker, onze Assepoester van dienst, zal in een van de komende maanden het gouden muiltje aantrekken en op een witte paard met haar droomprins wegrijden.
Lisa tapt uit zowat hetzelfde vaatje als Sara. Alleen, Lisa (Tinne Oltmans, Ghost Rockers) is niet lelijk maar beeldschoon. Lisa is echter een bang verlegen muisje, dat constant over zich heen laat lopen. Vooral haar stiefzus, Katja (Anouck Luyten, De Kotmadam) weet hiervan optimaal te profiteren. Ze pikt Lisa haar droombaan in, maar laat haar wel de kastanjes uit het vuur halen. Zelfs de man waarvoor Lisa door het vuur zou willen gaan wordt weggekaapt door de boze stiefzus.
Jonas (Oscar Willems, Spitsbroers) de man waar het hier om draait, is net terug in het land wanneer hij tegen Lisa aanbotst. De vonken tussen de twee spatten direct van je scherm, maar door haar verlegenheid, loopt Lisa zo vlug mogelijk weg. Jonas is echter een van de bedrijfsleiders van het reclamebureau 't Brouwhuis, waar Lisa wil solliciteren. Katja steelt echter haar portfolio en gaat met de job lopen. Lisa kan, dankzij Katja, ook aan de slag als runner in het bedrijf. Voor Katja is het belangrijk dat Lisa daar ook werkt, want Katja zelf weet van geen hout pijl te maken wanneer ze aan de campagnes moet werken. Lisa is haar steun en toeverlaat en door haar verliefdheid en de bedreigingen van Katja, blijft ze haar stiefzus voorzien van ideeën.
Lisa mag dan wel geïnspireerd zijn op een Duitse telenovelle, de vergelijkingen met Sarah zijn vlug gemaakt. Ook Sara was verliefd op de man waar ze voor werkte. Ook zij werkte vooral op de achtergrond. Na tien afleveringen kan je bijna voorspellen hoe dit uiteindelijk gaat aflopen. Er zijn mensen in het bedrijf die wel zien dat Lisa iets in haar mars heeft, maar de man waar, voor Lisa, het allemaal om draait, heeft alleen maar kritiek op haar.Eén ding is zeker, onze Assepoester van dienst, zal in de komende maanden het gouden muiltje aantrekken en op een wit paard met haar droomprins wegrijden.
Lisa is dus leuke televisie om een half uurtje te ontspannen, maar is absoluut niet spraakmakend. Het is vrij voorspelbaar en je ziet de twists van ver aankomen. Daarnaast moet het voor Tine Oltmans een ware hel geweest zijn, om als knappe verschijning de verlegen Lisa overtuigend te gaan spelen. Je ziet ook aan alles dat het moeite kost om Lisa gestalte te geven. Haar uitstraling alleen al, geeft je als kijker het gevoel dat daar een sterke jonge vrouw staat. Als die dan het tegenovergestelde moet spelen, merk je dat duidelijk. Op dat gebied moet het voor Veerle Baetens, als Sarah, een pak makkelijker geweest zijn om zich te verstoppen achter de 'lelijke' Sarah. Oltmans doet haar uiterste best, waarvoor hulde. Toch zijn er momenten dat de geloofwaardigheid van haar personage niet helemaal tot uiting komt.
Naast de verhaallijn van Lisa, krijg je als kijker nog enkele andere intrigerende verhalen te verwerken van de mensen die in het leven een link hebben met Lisa. Die intriges zijn niet direct spraakmakend en als kijker zal je ook vlug doorhebben, welke richting die zal uitgaan. Hoewel de makers ons nog steeds kunnen verrassen natuurlijk. De toekomst zal het duidelijk maken. Een ding is zeker, onze Assepoester van dienst, zal in een van de komende maanden het gouden muiltje aantrekken en op een witte paard met haar droomprins wegrijden.
Over de auteur, Peter Rotthier
Peter Rotthier is begin jaren negentig in de muziekjournalistiek gerold. Bijna twintig jaar lang was hij hoofdredacteur van een Vlaams rock/metal tijdschrift dat naast muziek ook oog had voor randverschijnselen als games, films, series en strips. In de meer dan vijftig jaar dat hij al op deze aardbol loopt heeft hij al heel wat series de revue zien passeren. Alle genres kunnen zijn interesse wekken en krijgen enkele afleveringen om zich te bewijzen. Zijn favorieten van de voorbije jaren waren onder andere Braquo, Black Sails, Games Of Thrones, The Leftovers, Mafiosa, The Brink en Hell On Wheels, om er maar een paar te noemen.
Bekijk profiel van Peter Rotthier