Only Murders in the Building - Seizoen 3

Met een sterk einde wordt het soms ietwat wankele derde seizoen van Only Murders in the Building knap overeind gehouden. Only Murders in the Building weet al een paar jaar verschillende televisiegenres naadloos met elkaar te verweven. Comedy, drama, misdaad en een klein beetje musical vormen de hoofdingrediënten van deze serie. Nog altijd proberen kunstenaar Mabel (Selena Gomez, Wizards of Waverly Place), theaterregisseur Oliver (Martin Short, Mulaney) en acteur Charles (Steve Martin, Saturday Night Live) als amateurdetectives elk seizoen een andere moord in en rondom hun flatgebouw in New York op te lossen.

In seizoen drie zitten ze achter de moordenaar van de beroemde acteur Ben Glenroy (Paul Rudd, Friends) aan. Ben had de hoofdrol in Olivers nieuwste toneelstuk, maar tijdens de première valt hij dood neer op het podium. Volgens het drietal heeft de politie de verkeerde opgepakt en ze vermoeden dat iemand van de cast of crew de dood van Ben op zijn of haar geweten heeft.

Dit derde seizoen bevat veel van dezelfde kwaliteiten als de eerste twee seizoenen. Steve Martin en Martin Short zijn zoals altijd uitstekend op elkaar ingespeeld en het is een genot om de twee oude mannen te zien kibbelen met een perfecte komische timing, en ook Selena Gomez doet niet voor hen onder. Dit drietal is op hun best wanneer de twee generaties met elkaar botsen en Mabel moet uitleggen hoe de taal en belevingswereld van de jeugd van tegenwoordig in elkaar zitten.

Meryl Streep en Paul Rudd zijn twee ijzersterke toevoegingen aan de cast

Ook hebben we dit seizoen twee steracteurs die de cast mogen versterken. Als eerste natuurlijk Paul Rudd, die het fantastisch doet als arrogante acteur. Toch leer je als kijker dat Ben weliswaar een enorme zak was, maar dat hij het niet verdiende om op zo’n gruwelijke manier te sterven. Daarmee krijgt zijn personage de nodige nuance en wordt het een tragisch figuur. Daarnaast geeft Meryl Streep (Big Little Lies) ook een mooie en intieme performance als Loretta Durkin, een oudere actrice die eindelijk haar eerste grote rol in een toneelstuk mag spelen. Aan de ene kant laat ze kinderlijk enthousiasme en een liefde voor theater zien. Aan de andere kant weet ze uitstekend de kwetsbaarheid van haar personage bloot te leggen.

Dit seizoen gebruikt een theatersetting als achtergrond voor dit seizoen en dat is en sterke zet. Hoe leuk de gangen en appartementen van een statig oud flatgebouw ook zijn, deze setting geeft de serie heel veel nieuws om mee te werken. Zo bieden de bekende clichés uit de theaterwereld, zoals audities en repetities, genoeg materiaal om grappen over te maken. Ook komen er verschillende musicalnummers voorbij die bijzonder pakkend klinken en gegarandeerd dagenlang in je hoofd blijven hangen.

Ondanks dit alles vond ik het derde seizoen verhaaltechnisch een beetje wankelen, vooral halverwege het seizoen. De eerste paar afleveringen zitten vol met heerlijke wendingen die je op het puntje van je stoel doen zitten. Maar zodra het echte onderzoek naar Bens dood begint, lijkt alles te kwakkelen en neemt de kwaliteit flink af. Het is nog steeds leuk om te zien door alle acteurs en subtiele humor, maar de pit lijkt er een beetje uit te zijn.

Halverwege het seizoen voelt de serie soms wat stuurloos

In de eerste twee seizoenen ging Only Murders in the Building netjes elke aflevering een andere verdachte af, om in de finale uiteindelijk de echte schuldige aan te wijzen. In dit seizoen lopen de verdenkingen een beetje door elkaar. Het is goed dat ze proberen om de bekende formule op te schudden, maar in deze vorm vond ik het niet altijd even goed werken. De serie raakt haar structuur en focus kwijt en voelt nogal stuurloos aan. Ook het feit dat de drie hoofdrolspelers gedurende deze afleveringen weinig schermtijd met elkaar delen maakt het ook minder leuk om naar te kijken.

Tegen het einde van het seizoen lijkt er echter een knop om te gaan en levert Only Murders in the Building weer de topkwaliteit die we gewend zijn. De laatste paar afleveringen zitten weer vol onverwachte wendingen, brengt Oliver, Charles en Mabel eindelijk samen en levert op zowel grote als kleine schaal spektakel. Deze afleveringen leiden naar een logische en mooi afgeronde conclusie zoals we die ook tijdens de eerste twee seizoenen hebben gezien. En zoals altijd maakt de laatste scène weer ontzettend nieuwsgierig naar het volgende seizoen.

Ondanks een soms wat zwakkere verhaallijn levert seizoen drie van Only Murders in the Building voor de rest weer de kwaliteit die we van ze gewend zijn. Met een theatersetting, fantastische acteurs en een intrigerend mysterie staat dit seizoen wederom als een huis. Seizoen vier is al aangekondigd en ik kijk er heel erg naar uit.