Outer Range - Seizoen 1

Een ranch-eigenaar in Wyoming ontdekt in Outer Range een onbegrijpelijk fenomeen op zijn land. En dat is nog maar het begin van zijn problemen. In mijn recensie over het eerste deel van deze serie liet ik mij behoorlijk positief uit. Zoals ik toen al schreef ben ik een fan van het westerngenre. Ik ben ermee opgegroeid en voelde me altijd al verbonden met het eenvoudige, zware leven van de cowboys. Hard werken in de vrije natuur, kamperen waar je wilt, stevig eten bij een kampvuur, slapen onder de blote sterrenhemel.

Door de uitvinding van het prikkeldraad in 1867 is de vrijheid van de cowboy enorm beperkt. Het effect daarvan op het cowboyleven kun je teruglezen in ‘All the pretty horses’, een meesterlijk boek van Cormac McCarthy. Het prikkeldraad heeft het wilde westen getemd, meer nog dan wetten en beschaving dat konden.

In de afgelopen 150 jaar veranderde dit pure bestaan nog veel verder. Tegenwoordig is een moderne ranch niet meer mogelijk zonder quads, drone, computers en andere uitvindingen. Rancher Royal Abbott (Josh Brolin, Into the West) verlangt terug naar die dagen zonder elektrische en gemotoriseerde hulpmiddelen. Een man, een zadel, een paard; meer heb je niet nodig om een kudde koeien te verplaatsen.



Een groot deel van het eerste seizoen gaat over de strijd tussen de Abbotts en hun buren, de Tillersons. Will Patton (Yellowstone (2018)) zet de rol van pater familias Wayne Tillerson op zijn gebruikelijke, licht maniakale wijze neer. Hij schittert als de über-macho rancher die het moderne boerenbedrijf volledig heeft omarmt. Zijn zoons scheuren rond op quads en aan alles is te zien dat het geld niet op kan.

Wayne Tillerson weet dat er op het land van Royal Abbott iets bijzonders aan de gang is. Met behulp van een corrupte ambtenaar probeert hij de grenslijn tussen hun landerijen te verleggen. Zo hoopt hij in het bezit te komen van de westelijke weide en het geheim van Royal.

Deze gebeurtenissen zetten kwaad bloed. De vaders zijn geen vrienden, maar hun discussies zijn ijzig beheerst. De wederzijdse zoons zijn jonge heethoofden die er graag een robbertje vechten voor over hebben. Wanneer zo’n gevecht ernstig uit de hand loopt, dreigen de spanningen beide families ten gronde te richten.

In de tussentijd heeft Royal een vreemde gast op zijn land. Een indrukwekkende rol van Imogen Poots (I Know This Much Is True). Eerst lijkt ze een onschuldige kampeerder die geïnteresseerd is in Indiaanse mystieke cultuur, maar gaandeweg blijkt dat ze een verborgen agenda heeft. Royal krijgt steeds meer spijt dat hij haar niet direct heeft weggestuurd.

En dan spelen er nog meer verhalen op de achtergrond. Zoals het verhaal van Rebecca (Kristen Connolly, Evil), de moeder van de kleine Amy Abbott (Olive Abercrombie, DC's Stargirl). Negen maanden voor het begin van de serie is zij spoorloos verdwenen. De enigszins labiele echtgenoot Perry Abbott (Tom Pelphrey, Ozark) wordt als mogelijke verdachte gezien. Ieder bewijs ontbreekt, maar de twijfel blijft.

Het duurt niet lang of al die verschillende verhaallijnen lopen door elkaar. Dit maakt de serie bij vlagen behoorlijk chaotisch.

Deputy Joy Hawk (Tamara Podemski, Coroner) is druk bezig met het onderzoek naar de verdwijning van Rebecca en een van de jonge ranchers. Daarnaast probeert zij ook verkozen te worden als de nieuwe sheriff. Dat is moeilijk genoeg, maar voor een indiaanse vrouw is dat bijna onmogelijk. Dat ze openlijk een lesbische relatie heeft, maakt het er niet gemakkelijker op.

Het duurt niet lang of al die verschillende verhaallijnen lopen door elkaar. Dit maakt de serie bij vlagen behoorlijk chaotisch. Voor de kijker is het onduidelijk of Outer Range een dramaserie over een boerenfamilie met tegenslag, een misdaaddrama, een mysterieuze sciencefictionserie, of een bovennatuurlijk mysterie wil zijn.

Voor elke beantwoorde vraag krijgt de kijker er een nieuwe bij. Het stugge, soms onlogische gedrag van diverse personages maakt het er niet beter op. Het vrij trage tempo helpt ook niet. Pas in de laatste twee delen gaat het tempo omhoog en worden er een paar dingen een heel klein beetje duidelijker. Natuurlijk wordt met elk antwoord het mysterie alleen maar groter.

Uit de reacties op de verschillende fora blijkt dat de meeste kijkers halverwege al afhaken. Eerlijk gezegd moest ik ook door de zure appel heen bijten om het hele seizoen af te kijken. Zo voelde het wel een beetje. De hamvraag is: was het dat waard?

Dat is een lastige vraag. Mij bekroop het gevoel dat de schrijver(s) het verhaal per aflevering op de set verzinnen. Een mysterie dat bedoeld is om een mysterie te blijven. Dat is een oude truc waar ik een enorme hekel aan heb. Alle logica gaat dan uit het raam en het plot heeft gaten die een stuk Goudse gatenkaas massief laten lijken. Als liefhebber van een intelligent verhaal voel ik me dan wel beduveld.

Het is nog niet bevestigd, maar de geruchten over een tweede seizoen nemen toe. We gaan het zien. In de tussentijd heb ik mijn cijfer bijgesteld naar een magere 7. Wat mij betreft heeft alleen het puike acteerwerk van de cast van Outer Range een onvoldoende afgehouden.