Styx is zombies in Oostende Traditioneel gaan Vlaamse actieseries over de hulpdiensten, de politie, journalisten of privédetectives. De laatste jaren is er gelukkig een tendens om eens wat anders te brengen. Vorig jaar kregen we zelfs een aantal degelijke sciencefictionseries voorgeschoteld. Styx is een nieuwe mijlpaal: het is de allereerste Vlaamse horrorserie in prime time, gebaseerd op een boek van Bavo Dhooghe. De naam van het boek en de serie is niet toevallig gekozen. In de Griekse mythologie symboliseert de rivier Styx de overgang van de wereld van de levenden naar die van de doden.
Hoofdinspecteur Raphaël Styx (Sebastien Dewaele, Eigen Kweek) is een wat uitgebluste politieman. Styx drinkt, is agressief, zoekt troost bij de hoeren en incasseert af en toe wat corrupt zakgeld van mensensmokkelaar Gino Tersago (Aimé Claeys, 1984). Hij is gehuwd met Isabelle (Loes Haverkort, Moedermaffia), maar het huwelijk staat op springen. Hij heeft een puberzoon, die alle respect voor zijn vader heeft verloren. Op het werk vlot het ook al niet. Hij heeft een hekel aan zijn jongere collega Joachim Delacroix (Werner Kolf, Commando’s). Die afkeer is wederzijds.
Op een avond is Styx toevallig getuige van een moord. Hij drijft de moordenaar in het nauw, maar wordt zelf neergeschoten en belandt in zee. De volgende morgen spoelt Styx aan op het strand. Verward keert hij terug naar zijn woonst. Al snel valt het hem op dat hij stinkt en dat hij weg rot. En hij ontwikkelt een drang naar rauw mensenvlees. Langzaam rijpt het besef dat hij dood was en herrezen is als zombie. We zijn hier ver van de hersenloze slome zombies die we kennen uit series zoals de Walking Dead. Styx is een zombie die zich ten volle bewust is van zijn identiteit. Hij aanvaardt met tegenzin zijn nieuwe bestaan. Hij laat zich onderzoeken door dokter Vrancken (Koen De Bouw, Twee Zomers). Die heeft een geheim laboratorium in de kelder van zijn huis. De dokter belooft dat hij op zoek gaat naar een middel om Styx te 'genezen'. Styx beseft dat als er geen oplossing komt voor zijn probleem, hij uiteindelijk opnieuw zal sterven. Toch ziet hij zijn verrijzenis als een tweede kans om de relatie met zijn vrouw en zijn zoon te herstellen. En hij wil ook absoluut zijn moordenaar opsporen.
Styx heeft niet het budget van een Amerikaanse serie, waardoor het aantal horrorscenes beperkt zijn in aantal en qua omvang. Maar verwacht wel degelijk authentieke horror met inbegrip van kannibalisme en het nodige bloed. Het verhaal is slim opgebouwd en verveelt geen moment. De serie volgt de grote lijnen van het boek, maar is veel minder complex.
Voor Sebastien Dewaele is dit de eerste keer dat hij een serie draagt en dat lukt hem prima. Gelet op het onderwerp zijn hier geen grootse acteerprestaties te verwachten, maar iedereen doet zijn werk zoals het hoort. Koen De Bouw steekt er, niet geheel onverwacht, bovenuit in zijn rol als de maniakale gekke geleerde.
De serie heeft een voldragen einde, zonder dat je met veel vragen blijft zitten. Ik verwacht daarom niet direct een tweede seizoen, maar in theorie zou dat kunnen omdat schrijver Bavo Dhooghe een vervolg heeft geschreven.
Over de auteur, Hugo B
Hugo (1961) woont in Vlaanderen en is een grote liefhebber van series (en films). In het dagelijks leven is hij nog steeds voltijds actief als data analyst voor een financieel bedrijf. In zijn vrije tijd houdt hij zich bezig met internet, series (en films) kijken, muziekconcerten bijwonen en supporteren voor zijn voetballende dochter. Hij houdt vooral van series die net dat tikje anders zijn en die na een paar seizoenen waardig afsluiten. Zijn favoriete series zijn Breaking Bad, Buffy The Vampire Slayer en Battlestar Galactica (versie 2004).
