The Baby - Eerste aflevering
The Baby is een thrillerserie uit de HBO-stal waarbij een mysterieuze baby verantwoordelijk is voor heel wat onheil. Wanneer tijdens het wekelijkse pokeravondje met haar twee vriendinnen, de ene haar kleine meezeult en de andere vertelt dat ze zwanger is, besluit Natasha (Michelle de Swarte, The Duchess) om een tijdje van de aardbodem te verdwijnen om haar leven te overschouwen. Ze vertrekt naar een verlaten blokhutje aan de Engelse kust.
Voor ze echter goed en wel geïnstalleerd is, valt er letterlijk een lijk uit de kast en een...baby. Hoewel ze niet staat te trappelen om zelf een baby te hebben, wordt het al vlug duidelijk dat het kleintje daar anders over denkt.
Meer ga ik over wat er in deze eerste aflevering gebeurt niet vertellen, want dat zou de pret maar bederven. Eén ding is zeker: als kijker zal je een paar keer echt op het puntje van je stoel gaan zitten. The Baby is namelijk een thrillerserie en dat betekent dat je je mag verwachten aan duistere gebeurtenissen waarbij het snel duidelijk wordt dat de baby, als een soort Chucky, de touwtjes in handen heeft.
Als je dan aankomt met een pilot die nauwelijks dertig minuten duurt, moet je als maker sterk in je schoenen staan om de aandacht van de kijker onmiddellijk de juiste focus te geven. Dat doen ze echter op een schitterende manier met de intro die ze op de kijker loslaten. Die is beklijvend en gaat door merg en been. De uitkomst van die intro kom je pas te weten nadat Natasha gearriveerd is in de blokhut.
Niet dat daarmee alle mysteries opgelost zijn. De suggestie dat de baby iets te maken heeft met diverse overlijdens wordt niet onder stoelen of banken gestoken. Toch geeft men alvast een inkijk in het vervolg, want er is meer aan de hand dan alleen maar een baby die een eigen willetje heeft en daarvoor over lijken wil gaan.
The pilot van The Baby is een meer dan verdienstelijke poging om een thrillerserie te lanceren. Ik heb ook een donkerbruin vermoeden dat Chucky zal verbleken ten opzichte van de kwaadaardigheid van dit lieflijk ogend duiveltje.
Voor ze echter goed en wel geïnstalleerd is, valt er letterlijk een lijk uit de kast en een...baby. Hoewel ze niet staat te trappelen om zelf een baby te hebben, wordt het al vlug duidelijk dat het kleintje daar anders over denkt.
Meer ga ik over wat er in deze eerste aflevering gebeurt niet vertellen, want dat zou de pret maar bederven. Eén ding is zeker: als kijker zal je een paar keer echt op het puntje van je stoel gaan zitten. The Baby is namelijk een thrillerserie en dat betekent dat je je mag verwachten aan duistere gebeurtenissen waarbij het snel duidelijk wordt dat de baby, als een soort Chucky, de touwtjes in handen heeft.
Als je dan aankomt met een pilot die nauwelijks dertig minuten duurt, moet je als maker sterk in je schoenen staan om de aandacht van de kijker onmiddellijk de juiste focus te geven. Dat doen ze echter op een schitterende manier met de intro die ze op de kijker loslaten. Die is beklijvend en gaat door merg en been. De uitkomst van die intro kom je pas te weten nadat Natasha gearriveerd is in de blokhut.
Niet dat daarmee alle mysteries opgelost zijn. De suggestie dat de baby iets te maken heeft met diverse overlijdens wordt niet onder stoelen of banken gestoken. Toch geeft men alvast een inkijk in het vervolg, want er is meer aan de hand dan alleen maar een baby die een eigen willetje heeft en daarvoor over lijken wil gaan.
The pilot van The Baby is een meer dan verdienstelijke poging om een thrillerserie te lanceren. Ik heb ook een donkerbruin vermoeden dat Chucky zal verbleken ten opzichte van de kwaadaardigheid van dit lieflijk ogend duiveltje.
Over de auteur, Peter Rotthier
Peter Rotthier is begin jaren negentig in de muziekjournalistiek gerold. Bijna twintig jaar lang was hij hoofdredacteur van een Vlaams rock/metal tijdschrift dat naast muziek ook oog had voor randverschijnselen als games, films, series en strips. In de meer dan vijftig jaar dat hij al op deze aardbol loopt heeft hij al heel wat series de revue zien passeren. Alle genres kunnen zijn interesse wekken en krijgen enkele afleveringen om zich te bewijzen. Zijn favorieten van de voorbije jaren waren onder andere Braquo, Black Sails, Games Of Thrones, The Leftovers, Mafiosa, The Brink en Hell On Wheels, om er maar een paar te noemen.
Bekijk profiel van Peter Rotthier
Ga, toch maar, een poging wagen.