The Making Of The Mob. Drie keer raden waar dat over gaat. Inderdaad, het is het verhaal van strak gesoigneerde testosteron gutsende Italiaanse branieschoppers, die met een blaffer in de hand schandalige bergen geld binnenharkten met alles wat God verboden heeft. Het type testosteron gutsende branieschoppers waarvan Tony Soprano, Il Libanese (Romanzo Criminale) en Genny Savastano (Gomorra) posters boven hun bed hadden hangen, als ware het de heroïne pushende Eros Ramazzotties en Zuccheros van de roaring twenties. Het soort gasten, die Sam Klepper en John Mieremet op hun knieën door de straten van Amsterdam zouden laten kruipen, terwijl ze stilletjes snotterend om hun moeder zouden prevelen. Over die knakkers gaat The Making Of The Mob en dat is heel niet verkeerd om naar te kijken, als je een beetje van gangsters en geschiedenis houdt tenminste.
1906. Het was een lange reis geweest. Weken geleden waren ze vanuit Italië vertrokken en na al die tijd op zee zou de kleine Salvatore Luciano eindelijk weer vaste grond onder de voeten voelen. Onderweg had hij zijn medepassagiers op het schip over hun toekomstplannen en dromen horen praten en nu was het bijna zover… New York. Staand op de railing en met de grote handen van vader veilig op zijn heupen kon hij vanaf het dek het vrijheidsbeeld langzaam groter en groter zien worden. Het indrukwekkende bouwwerk stond er nog niet zo lang en het koper, dat door de jaren heen uiteindelijk haar karakteristieke groene kleur zou krijgen, glom hem in de laag hangende winterzon tegemoet. Een glimmend juweel aan de poort van hun nieuwe toekomst. Als dit een voorteken was voor alles wat Amerika hen ging brengen, dan zouden al die dromen zomaar eens werkelijkheid kunnen worden.
Eenmaal van de boot slaat de realiteit Salvatore al snel vol in het gezicht. New York heeft te veel inwoners en te weinig work to go around. Als je iedere avond je tanden wil zetten in een extra large bacon whopper cheese met twisterfriet en dubbele frietsaus (of wat het dan ook was wat ze in die tijd wegsnackte), dan zul je uit een ander vaatje moeten tappen. Jarenlang kruimeldieft de tiener Luciano samen met zijn vrienden Meyer Lansky en Bugsy Siegel door de straten van de groeiende metropool, totdat hij in aanraking komt met de Don, de Capo, de ongekroonde burgermeester van het criminele circuit, Joe “The Boss” Masseria. In zijn keuken leert hij de fijne kneepjes van het gangsterschap en legt hij de basis voor zijn uiteindelijke bootleg-alcohol-geld-lenen?-welkom-in-mijn-hoerenhuis-gokje-wagen?-heerschappij.
The Making Of The Mob. Is het een serie? Is het een documentaire? Ik denk dat je het ‘t beste een documenterie kunt noemen of een seriementaire, zo u wil. Het ontstaan van de maffia wordt op een soort Boardwalk Empire-achtige manier uit de doeken gedaan, maar tussendoor komen er ook nog wat ‘experts’ aan het woord en zie je af en toe wat korrelig bewegend zwart wit van toen. Om het geheel af te maken wordt de boel heerlijk aan elkaar geouwehoerd door de schurende stem van New Yorker en Goodfella Ray Liotta himself. Het is me allemaal nogal wat. Natuurlijk zal het verhaal van Luciano en zijn crew aan alle kanten zijn geromantiseerd en natuurlijk is het laten opdraven van acteurs uit ouwe gangstermovies als experts een lachertje, maar dat neemt niet weg dat The Making Of The Mob lekker in elkaar zit en AMC in huize Gumstarr in ieder geval weer wat punten heeft gescoord.
1906. Het was een lange reis geweest. Weken geleden waren ze vanuit Italië vertrokken en na al die tijd op zee zou de kleine Salvatore Luciano eindelijk weer vaste grond onder de voeten voelen. Onderweg had hij zijn medepassagiers op het schip over hun toekomstplannen en dromen horen praten en nu was het bijna zover… New York. Staand op de railing en met de grote handen van vader veilig op zijn heupen kon hij vanaf het dek het vrijheidsbeeld langzaam groter en groter zien worden. Het indrukwekkende bouwwerk stond er nog niet zo lang en het koper, dat door de jaren heen uiteindelijk haar karakteristieke groene kleur zou krijgen, glom hem in de laag hangende winterzon tegemoet. Een glimmend juweel aan de poort van hun nieuwe toekomst. Als dit een voorteken was voor alles wat Amerika hen ging brengen, dan zouden al die dromen zomaar eens werkelijkheid kunnen worden.
Eenmaal van de boot slaat de realiteit Salvatore al snel vol in het gezicht. New York heeft te veel inwoners en te weinig work to go around. Als je iedere avond je tanden wil zetten in een extra large bacon whopper cheese met twisterfriet en dubbele frietsaus (of wat het dan ook was wat ze in die tijd wegsnackte), dan zul je uit een ander vaatje moeten tappen. Jarenlang kruimeldieft de tiener Luciano samen met zijn vrienden Meyer Lansky en Bugsy Siegel door de straten van de groeiende metropool, totdat hij in aanraking komt met de Don, de Capo, de ongekroonde burgermeester van het criminele circuit, Joe “The Boss” Masseria. In zijn keuken leert hij de fijne kneepjes van het gangsterschap en legt hij de basis voor zijn uiteindelijke bootleg-alcohol-geld-lenen?-welkom-in-mijn-hoerenhuis-gokje-wagen?-heerschappij.
The Making Of The Mob. Is het een serie? Is het een documentaire? Ik denk dat je het ‘t beste een documenterie kunt noemen of een seriementaire, zo u wil. Het ontstaan van de maffia wordt op een soort Boardwalk Empire-achtige manier uit de doeken gedaan, maar tussendoor komen er ook nog wat ‘experts’ aan het woord en zie je af en toe wat korrelig bewegend zwart wit van toen. Om het geheel af te maken wordt de boel heerlijk aan elkaar geouwehoerd door de schurende stem van New Yorker en Goodfella Ray Liotta himself. Het is me allemaal nogal wat. Natuurlijk zal het verhaal van Luciano en zijn crew aan alle kanten zijn geromantiseerd en natuurlijk is het laten opdraven van acteurs uit ouwe gangstermovies als experts een lachertje, maar dat neemt niet weg dat The Making Of The Mob lekker in elkaar zit en AMC in huize Gumstarr in ieder geval weer wat punten heeft gescoord.