Medio 2018 verscheen The Rain op Netflix. In korte tijd werd de Deense serie een grote hit. De seizoenen waren met zes tot acht afleveringen altijd al van korte duur. Ook het allerlaatste seizoen wijkt hier niet van af. Ondanks de korte seizoenen gebeurt er genoeg. Destijds schreef ik al eens een recensie over de eerste aflevering en seizoen één met een 8,5 als eindcijfer. Nu is het natuurlijk de vraag of dit cijfer overeind is gebleven na het zien van het afsluitende seizoen.
Het einde is duidelijk en hoewel we gaandeweg afscheid hebben moeten nemen van dierbare karakters voelt het afscheid goed.
Seizoen drie start even na de gebeurtenissen van seizoen twee. Rasmus (Lucas Lynggaard Tønnesen) heeft zijn intrek genomen bij Apollon en lijkt zich compleet over te geven aan deze organisatie. Simone (Alba August) en de rest van de groep kamperen ondertussen ergens in de bossen. Zij zitten ondergedoken voor Apollon maar hebben nog altijd hoop en een plan. Sarah (Clara Rosager, Forhøret) is, zoals te zien was tijdens de cliffhanger, ontwaakt uit de dood en dwaalt rond op zoek naar Rasmus. Iedereen lijkt een eigen pad voor ogen te hebben maar het zal niet lang duren voordat deze wegen elkaar kruisen.
Ik vind het verbazingwekkend hoeveel er toch weer ieder seizoen gebeurt. Ook ditmaal weten de makers een sterk en duidelijk verhaal neer te zetten en nieuwe castleden te introduceren. De familie van Daniel (Rex Leonard) is hier het beste voorbeeld van. In enkele afleveringen weten ze deze familie diepgang te geven, iets te vertellen over hun geschiedenis en de nodige drama om hen heen te bouwen. De vader van het gezin is soms wel erg wispelturig en extreem in zijn gedrag maar de rest van zijn gezin maakt dit gelukkig goed.
De drie seizoenen hadden achteraf gezien allemaal een andere sfeer en hoofdthema. Het einde draait echt om de eindstrijd tussen Simone en haar broertje Rasmus. Hun toekomstvisies staan lijnrecht tegenover elkaar en er lijkt er maar één te kunnen winnen, of toch niet?! De innerlijke strijd die Rasmus doormaakt is mooi om te zien. Hoe hij dit neerzet toont hoezeer de acteur is gegroeid in deze rol. Simone valt dit seizoen een beetje terug in het naïeve, optimistische meisje dat ze aan het begin van de serie was. Maar uiteindelijk leert ze dat het leven draait om keuzes maken en de gevolgen hier van.
The Rain is een sciencefiction-serie die zich afspeelt in een post-apocalyptische wereld. Toch is het gelukt om de serie wel de nodige geloofwaardige elementen mee te geven. Een deel hiervan zijn de decors die echt aanvoelen als een vergane wereld. De acteurs spelen hier zeker eveneens een grote rol in. Maar ik denk dat het vooral ligt aan de onderbouwing en verklaringen van fenomenen die voorkomen. De karakters (over)leven immers niet alleen maar in dit verhaal, ze zijn tevens op zoek naar oplossingen in biologie en de wetenschap.
The Rain is voor mij het voorbeeld van hoe een goede sciencefiction/thriller-serie moet zijn.
Patrick (Lukas Løkken) probeert zich te ontfermen over de zwangere Fie (Natalie Madueño, Bedrag). Zij worstelt op haar beurt met de zorgen over haar (ongeboren) baby en hun veiligheid. Martin (Mikkel Boe Følsgaard, Arvingerne) en Simone bevinden zich in wat rustiger vaarwater aan de start van het seizoen. De gevoelens tussen hen worden alsmaar sterker. Dit maakt de angst om elkaar te verliezen alleen ook groter. Wanneer deze angst werkelijkheid lijkt te worden verandert dit alle onderlinge verhoudingen voorgoed met alle gevolgen van dien.
De laatste aflevering van The Rain is echt een afsluiting. Het verhaal kent een duidelijk einde dat antwoord geeft op bijna alle vragen. Vaak ben ik teleurgesteld als ik de laatste aflevering heb gezien. Ik was daarom blij verrast dat ik dit gevoel na het uitkijken van The Rain niet had. Het einde is duidelijk en hoewel we gaandeweg afscheid hebben moeten nemen van dierbare karakters voelt het afscheid goed.
Eerlijk is eerlijk, ook seizoen drie heb ik met heel veel plezier gekeken. Ik zat op het puntje van mijn stoel en heb, mede door de compacte seizoenen, weer in korte tijd alle afleveringen bekeken. The Rain is voor mij het voorbeeld van hoe een goede sciencefiction/thriller-serie moet zijn. De juiste combinatie aan spanning, drama en diepgang maken het geheel geloofwaardig en het verhaal is bovendien ijzersterk. Ik blijf daarom bij mijn cijfer van twee jaar geleden en geef ook seizoen drie een 8,5.
Over de auter, Wichita van Rijkom
Wichita, geboren in 1991, is een groot dierenliefhebber, die daarnaast ook erg houdt van schrijven en tv-series kijken. Ze is ondanks haar leeftijd helaas alweer ruim vijftien jaar arbeidsongeschikt en vindt daardoor veel afleiding en plezier in het kijken naar tv programma’s. Een perfecte combinatie als het aankomt op het recenseren voor MijnSerie. In het verleden heeft zij al eens meegeschreven aan een boek over een van haar ziektes en sinds begin 2013 schrijft zij recensies voor deze site. Door het vele reizen in haar jeugd en de internationale contacten die zij haar hele leven lang al heeft is Engels altijd als een tweede taal voor haar geweest. Om die reden schrijft zij af en toe niet alleen in het Nederlands maar ook in het Engels recensies voor MijnSerie.
